ร้องไห้ใกล้เถียงนา

ร้อยฝัน

เบิ่งเถียงนาที่อ้ายถ่าอีนาง
แปนจางป่างส่องซอดฮอดบ่เห็น
น้องยืนถ่าคิดนำอ้ายไปบ่เป็น
จนตาเว็นตกดินสิ้นแรงใจ
อ้ายหนออ้ายตั๊วน้องให้คองถ่า
บ่เห็นมาจั๊กเพิ่นลี่หนีไปไส
บ่ฮักกันซั่นบ๊อจึงจากไกล
ถิ่มน้องให้เดียวดายเพราะอ้ายลืม
ตั๊วให้น้องหลงฮักหลงภักดี
อ้ายมาหนีน้องฮ่องไห้ซ่ำใจตื่ม
ผู้ใด๋น๊อสิเห็นใจให้น้องยืม
รักที่ดื่มด่ำแทนแค้นในใจ
เมื่อเหมิดค่าเหมิดทางนางสิจาก
ต้องจำพรากหย้อนฮักเฮาบ่สดใส
อ้ายบ่ฮักน้องบ่หว่าถ่าสิไป
บอกน้องให้มันแจ้งแถลงความ

ตอนแรกว่าจะไม่แปล  เกรงใจอ่ะ เสียงในฟิล์ม
   ดูเถียงนา ที่พี่คอยนาง
ไม่เห็นอะไรเลยว่างเปล่า
น้องยืนรอเป็นห่วงพี่จนไม่รู้ทำยังไง
จนตะวันตกดินสิ้นแรงใจ
พี่หนอพี่โกหกน้องให้รอ
ไม่เห็นไม่รู้หนีไปไหน
ไม่รักกันใช่ไหมจึงหนีไกล
ทิ้งน้องให้เดียวดายเพราะพี่ลืม
หลอกให้น้องหลงรักหลงภักดี
พี่มาหนีน้องร้องไห้ช้ำใจเพิ่ม
ใครหนอจะเห็นใจให้น้องยืม
รักที่ดื่มด่ำแทนแค้นในใจ
เมื่อหมดค่าหมดทางนางต้องจาก
ต้องจำพรากเพราะรักเราไม่สดใส
พี่ไม่รักน้องไม่ว่าถ้าจะไป
บอกน้องให้แจ้งแถลงความ
 เอวัง  ก็เป็นด้วยประการฉะนี้เทอญ