รักกันในวันนั้น เธอฉันแค่หวั่นไหว รักกันแต่ใจไกล เธอไปไม่หวนคืน รักเธอเพ้อยิ่งนัก สุดจะรักหากทนฝืน เพราะรักล้มทั้งยืน ฉันสุดฝืนและทานทน รักเธอแต่เธอไม่รัก สุดจะหักรักมันล้น สุดใจสุดตัวตน สุดไกลคนล้นเมฆา สุดๆไปเลยเรื่องความรัก แม้อกหักรักเขาว่า สุดใจสุดสายตา เกิดอีกคราต้องจำทน
29 เมษายน 2549 19:54 น. - comment id 573756
รักที่เธอทิ้ง ทุกข์ทนจริงเกินคำเอ่ยร่ำสาร จำทนอยู่กับความเศร้าความร้าวราน แม่แก้วกาญจน์ หวานใจไม่ไยดี แหมพี่น.นิรัติศัย ช่างยอดเยี่ยม ไร้คนเทียม เทียบได้ในแดนนี้ จินตภาพ ได้เจ๋งเป้งเลยพี่ เก่งแบบนี้ สอนหน่อย ได้ไหมท่าน 555 ล้อเล่น เขียนล้อๆแบบนี้ จำได้ไหมว่าใคร วันนี้เว็ปแม่เข้าไม่ได้ เลยเผลอๆมาดูแถวนี้ ไม่นึกว่ามีบ้านอยู่เหมือนกัน
29 เมษายน 2549 23:50 น. - comment id 573930
จำได้สินายน้ำตาเทียน เดี๋ยวจะโดนเทียนหยดแทนน้ำตานะระวังไว้หละ อย่าหาว่าไม่เตือน (ใช่แล้วอดอ่าดิเข้าไม่ได้คิๆๆ เนอะ เซ็งโครต) ขอบจายๆๆๆ
29 เมษายน 2549 18:40 น. - comment id 574182
รักเธอแค่ฝ่ายเดียว ใจแห้งเหี่ยวสุดสับสน ตัดใจให้ผ่านพ้น ลารักคนไม่มีใจ
29 เมษายน 2549 19:12 น. - comment id 574190
เรื่องของความรัก... หนีไม่พ้น... สุข..กับทุกข์...ค่ะ...
29 เมษายน 2549 19:18 น. - comment id 574194
ใช่แล้วเรื่องรัก ไม่มีใครย่อมหนีความทุกขืไปได้ ฉนั้น จงรักอย่างพอดี และพอเหมาะ หากเขาไม่มีใจจงเลิกรักไปว่างั้น น่าหนะสิ