นั่งเหงา เหงา อยู่กะความว่างเปล่าที่เดียวดาย คิดถึงอดีต ที่เคยมีเธออยู่ข้างกาย มองไปที่หาดทราย คลับคล้ายที่เราเคยมีกัน แสงแดดทาบทับสัมผัสกันกับทะเล ฝูงปลาแวกว่ายฮาเฮสนุกสนาน ฝูงนกโผบินผกผินอย่างสำราญ อยากให้คนที่ต้องการเคียงข้างกัน นั่งมองทะเลจนตะวันลับขอบฟ้า ยิ่งเศร้าใจหนักหนายิ่งกว่าวันไหน...ไหน เห็นทะเล และปลายฟ้าสุดแสนกว้างไกล น้ำตาไหล อาบสองแก้ม แสนสุดทน
14 มกราคม 2545 12:25 น. - comment id 30361
ไม่รู้จะช่วยปลอบใจยังงัยดีหล่ะเอาเป็นว่าช่วย เช็คน้ำตาให้ก้อแล้วกันนะจ๊ะ
14 มกราคม 2545 14:44 น. - comment id 30383
ตะวันตกดินยังกลับมาหาวันใหม่ ตะวันกลางใจลาลับอย่าสับสน ยังมีฝัน(ขวัญ)มีจันทราปลอบกมล ยังมีคนดีดีที่เข้าใจ.. อย่าอ่อนแอท้อแท้ยอมแพ้พ่าย อย่าเสียดายคืนฝันวันหวั่นไหว ยังมีตะวันรุ่งพรุ่งนี้ทายทักใจ ยังมีใครใครมากมายก้าวเข้ามา..ถ้าเปิดใจ!
14 มกราคม 2545 15:55 น. - comment id 30397
เพราะมากเลย may แต่มันมีความเหงาปนอยู่ตั้งมากแหนะ อย่าเหงามากนะ
14 มกราคม 2545 19:27 น. - comment id 30435
เพราะจังเลยจ๊ะ เปิ้ลอ่านไปน้ำตาก็พลอยจะไหลไปด้วย มันแฝงความสุขในครั้งนั้นแต่ปะปนกับความ เศร้าในครั้งนี้ ไม่เป็นไรนะจ๊ะยังมีคนอีกมากมายที่เป็นกำลังใจสู้เค้านะเมย์
14 มกราคม 2545 21:25 น. - comment id 30463
กำลังจะไปนั่งเหงาที่ทะเลอยู่พอดี
15 มกราคม 2545 01:08 น. - comment id 30487
ไว้มาต่อกลอนกันดีกว่านะน้องเมย์.... พี่กำลังว่าจะหิ้วโน๊ตบุ๊ค ไปเขียนกลอนริมทะเลสักอาทิตย์นึงจ้า.....