นั่งฟังเพลงบรรเลงของแม่จิตร คำนึงนิจ"คิดถึง..เมื่อคิดถึง" เฝ้าครวญหาพารำพันใจคะนึง ดาวดึงส์สุดปลายฟ้าพาวิญญาณ จากลาไกลไปลาลับไม่กลับโลก แสนเศร้าโศกวิโยคใจในสังขาร เธอลาลับแก้วใจไปเนินนาน ปล่อยฉันให้ทรมานยามเหงาใจ คิดถึงเกิดขึ้น..เมื่อคิดถึง เฝ้ารำพึงถึงเสมอไม่รู้หาย เคยอิ่มอุ่นอกแนบชิดเคียงกาย กลับเปล่าเปลี่ยวเดียวดายทุกวี่วัน จะระลึกถึงเสมอไม่แปรเปลี่ยน จะพากเพียรสิ่งที่สร้างให้คงมั่น จะมีเธอมีฉันทุกเชื่อวัน จะเป็นกันและกันทุกชาติไป ขอวิญญาณที่ห่วงหวงไปที่ชอบ สิ่งที่เคยหมายมอบจะกอบให้ จุดประสงค์เคยสั่งดั่งตั้งใจ จะไม่ให้หมองช้ำน้ำตาริน
13 เมษายน 2549 14:32 น. - comment id 571462
เศร้าจัง.... ไปดู..รูป..สบายตา.. ที่บ้านกลางน้ำ..ใหม่แล้วกัน.. ภูฯ.. ลงรูปให้ดูแล้วจ๊ะ... น่า..อย่าเศร้าเลย
13 เมษายน 2549 21:01 น. - comment id 571502
มาร่วมส่งดวงวิญญาณที่ลาลับด้วยคนค่ะ แต่ผู้หญิงไร้เงาก็ยังเชื่อว่า คนแห่งความทรงจำ จะคงอยู่ในความทรงจำกับเราตลอดไป (เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อย่าเศร้า อย่าเหงา หญิงไร้เงาขออยู่เป็นเพื่อนคุณค่ะ)
14 เมษายน 2549 07:01 น. - comment id 571541
คุณภู ขอบคุณมากเลยที่แวะมาเป็น กำลังให้ แวะไปดูมาแล้วนะบ้านในฝันน่ะ .................................... คุณแสงไร้เงา จะไม่เศร้าให้เห็นอีกแล้วแหล่ะ ขอบคุณมาสำหรับกำลังใจ
14 เมษายน 2549 07:02 น. - comment id 571542
ขอแก้ไขเรียกคุณแสงไร้เงา เป็นคุณผู้หญิงไร้เงาค่ะ
15 เมษายน 2549 16:56 น. - comment id 571705
อ่านแล้วเศร้าจังเลย..... แวะมาหาคนน่ารักหลักไม้เลื่อยจ๊ะ