เพียงรอยยิ้มเข้ามาทักครั้งแรก หัวใจฉันมันก็แปลกให้หวั่นไหว ไม่คุ้นเคยหรือพบหน้าว่าเป็นใคร แต่หัวใจกลับเบิกบานยามแย้มยล แม้นคำพูดก็ดูหวานปานน้ำผึ้ง ใจสุดซึ้งให้คะนึงทุกแห่งหน สารพัดเฝ้าเอาใจเพื่อนทุกคน จะหวังผลยลในใจของใคร กลับมาถามว่าใครหรือคนนั้น นั่งข้างฉันยิ้มร่าน่าผ่องใส ช่วยเป็นสื่อให้บ้าง ณ กลางใจ ช่วยได้ไหม...น้องสาว...พี่เฝ้ารอ... เป็นได้แค่..น้องสาว..ที่เขาบอก ปากกลิ้งกลอกตอกย้ำช้ำจริงหนอ คำพูดหวานที่เคยมาป้อยอ แต่จะรอ...จากน้องสาว..เป็นดาวใจ
30 มีนาคม 2549 21:29 น. - comment id 569262
สิบกว่าปีผ่านมาราวฟ้าแลบ ครั้งเคยแอบหวังปองคอยมองเขา เทหัวใจให้หมดไม่สร่างเซา กลับเห็นเราแค่น้องสาว...อ้าวแล้วกัน แต่งกลอนได้เก่งและพัฒนาขึ้นมาก...ชื่นชม ชื่นชม...
30 มีนาคม 2549 17:35 น. - comment id 569323
** ครั้งแรกที่รู้จัก เกิดความรักสลักฝัน เหมือนเคยพบหน้ากัน ต่างผูกพันมิลืมเลือน.... ** เป็นได้แค่น้องสาว มิใช่ดาวที่เสมือน ดวงจิตคิดย้ำเตือน เมื่อรักเยือน..จะรอคอย....ฯ แวะมาแจมกลอนด้วยนะคะ..เขียนได้น่ารักมากค่ะ...
30 มีนาคม 2549 22:27 น. - comment id 569354
... พบคราวแรกแปลกหน้ามิกล้าเอ่ย คนคุ้นเคยน้องเคียงยู่ดูหวงแหน นึกหวาดหวั่นไม่มั่นใจหรือใช่แฟน เลยแอบมองเพื่อนเธอแทนอย่าว่ากัน อิอิ เอาขำๆครับ ไม่เพราะอย่าว่ากัน เน้อ
31 มีนาคม 2549 02:36 น. - comment id 569386
แวะมาเยี่ยมค่ะพี่หลักไม้เลี้อย...
31 มีนาคม 2549 07:13 น. - comment id 569392
คุณราชิกา... ขอบคุณมากจ๊ะที่แวะมาเยี่ยมเยือนกัน ........................................... คุณพี่หมง.... ขอคาราวะด้วยความชมที่พี่มีให้จะพัฒนา ไปเรื่อยครับผม .......................... คุณPaksa..... ดีใจจังที่มาทักทายกันอีก ............................... น้องแสงไร้เงา แต่งกลอนเยอะๆ นะพี่ชอบอ่าน ขอบคุณมากที่แวะมาเยือน