๏ หากคำนึงครุ่นคิดจนจิตหวั่น ใยผ่านวันเลือนลับกับสมัย ใยห่างตัวทำเหมือนกับห่างใจ ฤาแปรผันเปลี่ยนไปตามเวลา ความน้อยเนื้อต่ำใจเริ่มย้ำคิด ฤาหมดสิทธิ์แล้วหนอความห่วงหา เคยพร่ำบอกในรักและศรัทธา แท้เป็นเพียงวาจาใช้หลอกลวง คงมีใครเฝ้าคลอพนอคู่ บินเคียงอยู่ปลายฟ้าให้แหนหวง คงมีใครคนนั้นอยู่เต็มทรวง เลยลืมดวงใจนี้ที่หลงคอย ขอเพียงแค่ส่งข่าวบอกกล่าวบ้าง อย่าปล่อยทิ้งรกร้างให้เหงา-หงอย รู้ไหมว่ามีคนยังหลงคอย ใจเศร้าสร้อยรอหวังอย่างเดียวดาย๚ะ๛
ไวยากรณ์ 30 มี.ค. 2549 12:15 น. - ID 88080 
939
4
0
31 มีนาคม 2549 09:18 น. - comment id 569295
@ เพียงพลิ้ว เห็นด้วยครับ.. @ ราชิกา ขอบคุณครับ .ตัวลอย พักนี้ก้องานยุ่งพอสมควร แต่สบายดีครับ @ rain แว้ปป..ไปไหนอ่าครับ
30 มีนาคม 2549 16:28 น. - comment id 569315
คนคอยน่าเห็นใจเสมอนะคะ
30 มีนาคม 2549 19:13 น. - comment id 569340
...นึกถึงเพลง...ใจคนคอย..ขึ้นมาเลยค่ะ...บทกลอนซึ้งมาก..เศร้าและเดียวดาย....ที่สำคัญ...โดนใจจังค่ะ.... แวะมาทักทายกันนะคะ...สบายดีมั้ยคะ...
31 มีนาคม 2549 01:21 น. - comment id 569377
.. แว้ปป..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
