ในค่ำคืนดาษดื่นดาวพราวเวหา แหงนมองฟ้าให้โหยหาพาคิดถึง ในเรื่องราวคราวหลังฝังใจตรึง เฝ้ารำพึงถึงวันเก่าเหงาหัวใจ ในราตรีที่อ้างว้างดูว่างเปล่า คนใจเหงาเฝ้าระบายถ่ายหวั่นไหว สู่ท้องฟ้าดาราน้อยถ้อยความนัย ฝากความให้ได้รับรู้หมู่ดารา ว่าทำไมใยฉันมันเจ็บปวด ใยร้าวรวดปวดใจในปรารถนา ทั้งความรักสลักฝันมันจากลา ร่ำไห้หาไม่ราสิ้นถวิลวน ดาวเจ้าเอ๋ยเคยท้อถอยน้อยใจไหม ทำอะไรไม่เคยดีชีวีขม เจ้าเข้าใจไหมดาวคราวช้ำตรม ที่สั่งสมถมรอยแผลแก่หัวใจ น้ำตาไหลร่ำไห้ร้องก้องใจอยู่ มันพรั่งพรูไม่รู้หายวายหมองไหม้ สัญญาณเจ็บเหน็บแค้นแน่นฤทัย เจ้าเข้าใจไหมเล่าเจ้าดาวเดือน
930
3
0
27 มีนาคม 2549 18:51 น. - comment id 568743
ไยคนจึงเจ็บปวดนะ ไย.....?
27 มีนาคม 2549 19:55 น. - comment id 568760
ดาวกระซิบบอกใจในฟากฟ้า ในอุระดาวขมระทมหมาย สุดเจ็บช้ำช้ำตรมระทมกาย เพราะแบ่งทุกข์พักพราย จากกายเธอ... เห็นเจ็บปวดสุดทนระทมจิต ขออ้อนวอนพึงพินิจจนจิตเพ้อ จึงแบ่งเบาความเจ็บช้ำมาจากเธอ ด้วยแสงดาวเลิศเลอ ชี้นำทาง........
28 มีนาคม 2549 13:22 น. - comment id 568891
ถาม...ทำไมเจ็บได้มากมายขนาดนี้อะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
