มี.....ดวงใจ มีไฟรัก ถักกลางจิต พบ.....ชีวิต มีความฝัน พลันสดใส มี.....เธออยู่ คู่เคียงฉัน พลันสุขใจ จาก.....เธอไกล แม้เสี้ยววัน พลันอ่อนแรง พลัด.....เธอพลัด พรากเธอพราก จากกลางจิต พราก.....พลัดพราก ลากชีวิต ปิดสีแสง เรื่อง.....ความรัก กลายเป็นทุกข์ ถูกทิ่มแทง ธรรมดา.....เหมือนฟ้าแกล้ง แสร้งลวงใจ
12 มกราคม 2545 07:39 น. - comment id 30013
มีพบก็มีจาก ... เรื่องจริง
12 มกราคม 2545 12:33 น. - comment id 30048
พบเพื่อพรากจากไปเพื่อพิสูจน์รักแท้ จะแน่วแน่คงมั่นหรือหวั่นไหว จะดำรงคงอยู่หรือจากไกล ไม่เป็นไร..ปลอบใจว่า..ถ้าชาติหน้ามีขอเป็นจริง!(ไม่เป็นไร ปลอบใจว่าหาใช่คู่ของเราไม่!)
13 มกราคม 2545 13:57 น. - comment id 30236
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2545 17:22 น. - comment id 35282
- บทกลอนไพเราะ สอดคล้อง และสัมผัสได้อย่างลงตัว - เนื้อเรื่องดูเศร้าไปหน่อย แต่มันก็เป็นสัจจธรรมแห่งรัก
16 กุมภาพันธ์ 2545 11:00 น. - comment id 35774
เป็นสัจธรรมแห่งรักทีวิเศษ ตรงมาก แรกๆก็สุข ต่อมาก็ทุกข์ กินใจมาก......ค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2545 22:10 น. - comment id 36207
การใช้คำเป็นการใช้คำที่เหมาะสม สละสลวย อ่านแล้วรู้สึกซึ้งในสัจธรรมแห่งรักมากๆๆๆๆๆๆๆ แต่ความรักของหนูคงไม่เป็นแบบนั้น หรอกค่ะ