ไม่นึกเลย..จะกลายเป็นคนระยำ
แสนแก้ว
เธอบอก...ว่าเธอเชื่อในสิ่งที่เธอเห็น
เธอบอก...ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่เลวร้าย
เธอบอก...ว่าหลายปีที่รักกันมา..เธอเสียดาย
เธอบอก...ว่าไม่ควรรักฉันมากมาย...เสียดายเวลา
เธอไม่เชื่อ...ในสิ่งที่ฉันพูด
เธอไม่ยอม...ให้ฉันได้พิสูจน์เพื่อแก้คำที่เธอกล่าวหา
เธอไม่รับฟัง...คำพูดของฉันที่เอ่ยมา
เธอคอยแต่จะว่า...ด่าฉันเหมือนหมูเหมือนหมา...ให้เจ็บใจ
ฉันผิดเหรอ...ที่ฉันรักเธอ
ฉันผิดเหรอ...ที่อยากจะรู้ว่าเธอไปไหน
ฉันผิดเหรอ...ที่อยากจะรู้ว่าเธอไปกับใคร
เธอลองเป็น...เหมือนฉันไหม...จะถูกทิ้งเมื่อไหร่ยังไม่รู้เลย
คนมันรัก...มันก็ต้องห่วง
คนมันหวง...มีเหรอจะทนอยู่เฉย ๆ
ไม่ได้ตั้งใจจะจับผิด...ไม่เคยคิดเลย
แค่ทวงสิทธิ์...คนคุ้นเคย...ไม่นึกเลยจะกลายเป็น ...คนระยำ...