เศร้าใจนัก

มองดูฟ้าคราไร้ดาวเศร้าใจนัก
สิ่งที่รักที่หวงมาจากหาย
ดูว้าเหว่ในฤดีอยู่มิคลาย
จะทำไงไม่มีทางแก้เลย
ก็เราเองใช่ไหมที่ง่ายนัก
ยอมพร้อมพักรักเขาไม่เมินเฉย
เป็นของเขาแล้วทำไงโอ้ใจเอ๋ย
เหมือนคนโง่ที่เขาเอ๋ยเจ็บไหมเรา
ก็เพราะเราใช่ไหมไม่เคยรัก
พอเขาพักจากไปใครเล่าเศร้า
ก็เราเองใช่ไหมที่มัวเมา
เชื่อคำเขาไม่เคยจะเคลือบแคลง
จนวันหนึ่งเพิ่งรู้ตัวว่าผิด
สิ่งที่คิดตัวเราขยะแขยง
เหมือนดอกไม้โดนเจาะมีแมลง
เหมือนไข่แดงโดนทำลายไม่มีดี
นี่ไงเล่าจึงไม่อยากจะอยู่ต่อ
ก็มันท้อมันแท้ทุกข์ใจยิ่ง
ไม่ควรเลยจะเสาะหารักแท้จริง
เหมือนทุกสิ่งบนโลกล้วนหลอกลวง
เคยอ่านหนังสือที่ผู้หญิงมีอะไรกับผู้ชายก็เพราะรัก แต่สุดท้ายเขาก็ไม่เคยที่จะเห็นคุณค่า และสิ่งที่เขาได้เคยทำมันก็เหมือนกัตราบาปที่ติดตัว เศร้าใจจังค่ะ สงสารเขาด้วย ความรักนี่มีทั้งข้อดีและข้อเสียจริงๆ