...ร่องรอยรัก...


เพียงย่างเท้าเข้าห้องต้องเจ็บช้ำ
ยังจดจำภาพเก่าของเราสอง
ใจมันแปลบปวดปร่าน้ำตานอง
ทุกสิ่งของบาดตาอย่างทารุณ
กลางคืนนอนเหว่ว้าน้ำตาไหล
จะห่มผ้าอย่างไรก็ไม่อุ่น
หมอนอีกใบยังไม่สิ้นกลิ่นอายคุณ
ใครจะหนุนกล่อมฉันหลับฝันดี
ก่อนเคยอยู่ร่วมเรียงนอนเคียงข้าง
ไยมาร้างจนลับคล้ายกับหนี
สัญญารักซึ่งเคยเอ่ยวจี
ไม่พ้นปีก็เลือนเหมือนลืมคำ
ห้องที่เคยกรุ่นไปด้วยไอรัก
สร้างทุกข์หนักเกินฝืนทนกลืนกล้ำ
เพียงย่างเท้าเข้าห้องต้องระกำ
เหมือนเท้าย่ำเหยียบขยี้ลงที่ใจ
...................................

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ผู้หญิงสีม่วง 1 มี.ค. 2549 14:34 น. - ID 87185

2750

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/87185 ที่มา: กลอนที่ตกรอบ .. , ผู้หญิงสีม่วง

comments powered by Disqus

วงศ์ตะวัน

1 มีนาคม 2549 16:21 น. - comment id 563887


ถ้างั้น...
ก็นอนหน้าห้องละกัน

กุ้งหนามแดง

1 มีนาคม 2549 16:30 น. - comment id 563888

อ่าน่ะ ตกรอบแต่ไม่สามารถตกสายตาคนอ่าน ก็ใช้ได้น่ะจ๊ะ..

แวะมาทักทายและทิ้งรอยไว้..อิอิ
..

กวีปกรณ์

1 มีนาคม 2549 16:47 น. - comment id 563889



เป็นผมจะไม่กลับไปเหยียบใจตัวเองอีกเป็นแน่

Silky

1 มีนาคม 2549 19:05 น. - comment id 563920

นอนช้ำน้ตานองสองร่องแก้ม
ฝืนยิ้มแย้มแต้มจริตให้สดใส
แต่ร้าวนักรักนี้อยากหักอาลัย
ใจหมองไหม้เธอทิ้งไว้รอยรักจาง
   กลอนเพราะมากค่ะอ่านแล้วนึกถึงตัวเองจัง
แต่ช่างเถอะกระต่ายว่าเราเองก็อยู่ได้ค่ะ

mini_pk

1 มีนาคม 2549 21:22 น. - comment id 563950

ง่า...

เหงาจังเยยอ่า >.<

นู๋ป่านอ่านแล้วยังแซดตามเลย

มะเปงรายน้าๆ  เด๋วนู๋ป่านไปนอนเปงเพื่อนเอาป่าว

แหะๆ  ^^i

นู๋ป่านเปงกำลังใจให้เสมอน้าค้า

จุ๊บๆคร่า

กีกี้

1 มีนาคม 2549 21:46 น. - comment id 563960

.. คราวหน้าจะบอกให้เขา .. อย่าฝากรอยรักเพราะมันบาดใจ .. 
.. ฝากไว้แต่รอยเท้าก็พอ .. ดีไหมเจ้าหมูนรก ..

ผู้หญิงไร้เงา

1 มีนาคม 2549 23:23 น. - comment id 564001

เพียงมองภาพในห้องต้องเจ็บปวด
ใจราวรวดหนักหนาพาใจช้ำ
เมื่อทุกอย่างในห้องฟ้องลำนำ
ย้ำให้ความทรงจำนำสู่ใจ

มองเห็นห้องแบบนี้  แล้วคิดถึงห้องที่เราสองคนเคยนอนด้วยกันจัง  ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ  รักและคิดถึงเสมอจ๊ะ

นางไม้

2 มีนาคม 2549 14:38 น. - comment id 564123

กลอนบทนี้ แสดงอารมณ์เจ็บปวด จนเฮิร์ทตามเลยค่ะ ถ้าเป็นเรื่องจริงละก้อ ขอให้คิดว่าเวลาเสียใจก็อดทนเข้าไว้นะคะ ร้องไห้เยอะ ๆ ไม่เป็นไรค่ะอย่าไปเก็บไว้ แต่ต้องพยายามลืมให้ได้เร็ว ๆ นะคะ เพราะมันไม่มีประโยชน์ที่จะไปดึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วกลับมา เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ผู้หญิงสีม่วง .. unlogin ^_^

2 มีนาคม 2549 15:14 น. - comment id 564143


  ..คุณวงศ์ตะวัน..

แค่นอนหน้าห้องไม่พอค่ะ .. เห็นทีคงต้องย้ายบ้านหนีไปเลย ..
   ..ป้ากุ้ง ฯ.. 

ขอบคุณค่ะ .. 
มาทิ้งรอยเอาไว้ .. ยังอุ่น ๆ เลยแฮะ ..  ..คุณกวีปกรณ์.. 
 
 มีตังค์ .. ถูกหวยรวยหลายล้านก็จะไม่กลับไปอีกหรอกค่ะ ..
ซื้อบ้านใหม่ไปแล้วววว ...   ..คุณ Silky..  
 
อยู่ได้ .. แต่คงไม่มีความสุขนัก ..
พออะไร ๆ มันตำตา .. ก็ตำใจไปด้วยอ่ะค่ะ .. 
ขอบคุณมากค่ะ ..

 
  ..คุณ mini_pk..

มามะ .. มานอนด้วยกัน .. แต่ต้องแทรก ๆ เบียด ๆ เอาหน่อยนะจ๊ะ ..
เตียงไม่ว่างอ่ะ .. แบบว่าคนเดียวก็เต็มเตียงแว้วววว .. 
5555 ..  ..เจ๊กีกี้..  
 
ง่า .. รอยเท้าไม่เอา .. เพราะเดี๋ยวจะกลายเป็นรอยแค้นอ่ะ ..
ขอเป็นรอยจูบดีกว่า ..    ที่แก้ม ( ก้น ) เลยค่ะ .. 

ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่ ..   ..พี่หญิงไร้เงา..

พี่ตูนพูดแบบนี้ .. ใจหายวาบ ..
ห้องที่เราสองคนเคยนอนด้วยกัน .. เอ่อ .. ขอแก้ไขและเพิ่มข้อมูลเข้าไปว่า ..
เคยไปพักด้วยกันเมื่อตอนไปเที่ยวภูเรือ .. ดีกว่านะคะ .. เหะ ๆๆ
เดี๋ยวกิ๊กเบญหนีหมด .. เอิ๊ก ๆๆๆๆ    ..คุณนางไม้..

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ..
เรื่องที่เขียน .. มันก็จริงเป็นช่วง ๆ ค่ะ ..
ผู้หญิงสีม่วงเลยผีเข้าผีออก .. เดี๋ยวสุขเดี๋ยวเศร้า .. 
( ดีที่ไม่ใช่คุ้มดีคุ้มร้ายนะคะ .. อิอิอิ )

..........................