ยังเงียบเหงาเหมือนเดิมที่เริ่มต้น ยังไร้คนห่วงหาอาทรให้ ยังสับสนหดหู่อยู่ภายใน ยังร้องไห้เมื่อหักหายกรายร้าวราน เป็นคืนเศร้าหนาวสั่นวันลาร้าง เป็นคืนช่างหมองหม่นคนหักหาญ เป็นคืนวันเร่าร้อนคราวรอนราญ เป็นคืนผ่านวันเหงาเขาห่างไกล.....
28 กุมภาพันธ์ 2549 19:46 น. - comment id 563657
...มีแต่เพียง เสียงที่เคย ได้เรียกหา มีแต่เพียง ฝากฟ้า เคยร่วมฝัน มีแต่เพียง น้ำตาเคล้า กับเงาจันทร์ มีแต่เพียง ตัวฉัน ที่เดียวดาย อิๆ แอบต่อยอด กลอนโดนใจมาก ๆ
28 กุมภาพันธ์ 2549 20:47 น. - comment id 563679
มาตามมดหยดย้อยมาคอยหวาน ต่อเติมกานท์คารมคมคายยิ่ง ยินดีนักได้รู้จักปักใจจริง ขอตามสิ่งที่ฝันรัญจวนใจ ยังคงเป็นคืนเศร้าในคราวหม่น เมื่อไร้คนห่างหาพาหักหาย ยังมีเพื่อนอยู่เรือนฝันอันแสนไกล สู่จุดหมายแห่งความฝันนิรันดร ขอบคุณค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ดอกหญ้า
28 กุมภาพันธ์ 2549 21:35 น. - comment id 563695
ยังเงียบเหงาเหมือนเดิมที่เริ่มต้น ยังไร้คนอาทรเหมือนก่อนเก่า ยังไร้คู่อยู่ใกล้ใฝ่เป็นเงา ยังเป็นเราคนเศร้าเหงาเหมือนเดิม กลอนน่ารักมากเลยค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2549 22:08 น. - comment id 563702
เมื่อผุ้หญิงไร้เงาเข้ามาอ่าน ปรับกลอนกานท์หว่านล้ำคำอ่อนหวาน จากคืนเศร้าร้านแสนแม้นนมนาน มาพบพานนักกวีมีจินตนา ขอขอบคุณจุนเจือเอื้อเฟื้อกาพย์ ไมตรีทาบถักทอต่อเติมหา ช่วยแนะนำสอนสั่งดั่งอย่างตั้งตา ขอวันทานอบน้อมจอมกวี ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ดอกหญ้า