อันอ้อยหวาน...แตะลิ้น...ระรินรื่น รสล้ำอื่น...หลากหลาย...มลายหลง กลิ่นหอมหวาน...นุ่มนวล...ชวนพะวง มิยืนยง...หากซ่านซึ้ง...ประทับใจ จึงเปรียบเปรย...ความหวาน...เช่นหญิงสาว ผลิบานคราว...แรกรุ่น...อรุณใส กรุ่นกลิ่นนวล...หอมซึ้ง...ตราตรึงใจ ชวนหลงใหล...คล้ายดั่ง...ต้องมนตรา แล้วเปรียบชาย...ไว้ด้าน...ที่ตรงข้าม แทนคำนาม...เจ้ามดน้อย...สุดหรรษา ติดกลิ่นรส...หวานล้ำ...ฉ่ำอุรา เย้ายวนหา...ชื่นชู้...อยู่ร่ำไป คำบุราณ...ขานกล่าว...แล้วเล่าสอน เขาเว้าวอน...เพียรรักษา...อย่าหวั่นไหว ต้องตั้งวาง...ระยะห่าง...ระหว่างใจ ปกปักไว้...ให้หวานรส...หมดราคี
24 กุมภาพันธ์ 2549 14:44 น. - comment id 562990
มดแวะมาค่ะ เห็นน้ำตาลแล้วอดไม่ได้
24 กุมภาพันธ์ 2549 15:41 น. - comment id 563004
ไพเราะมากค่ะ..เป็นคติสอนใจได้ด้วย แต่รู้สึกว่าช่วงนี้ชมพูภูคา J จะขยันแต่งกลอนจริงนะ..อิอิ..มีไรหรือป่าว..หรือได้เป็นหวานใจแล้วววว..
24 กุมภาพันธ์ 2549 16:46 น. - comment id 563015
" ชายใกล้หญิง ช่างเปรียบจริง หวานใกล้มด ก็กลิ่นรส หอมหวน ชวนให้หลง รสก็หวาน ซ่านติดลิ้น กลิ่นจรุง ชวนชักจูง เหล่ามดน้อย ให้คล้อยมา กล่าวถึงหญิง ก็สวยพริ้ง จริงหรือไม่ เพรียบด้วยไพ เราะวจี ที่หรรษา อีกพร้อมพรั่ง ทั้งเรียบร้อย พลอยกริยา ชายที่ไหน ต้องไพล่มา มองหาเธอ \" เฮ้อ!!!!วันนี้ง่วนอยู่หน้าร้านตั้งแต่เช้าง่ะ กว่าจะเสร็จก็เมื่อกี้นี้ล่ะงับ ถึงได้เข้ามาเยี่ยม เก๊าะอดไม่ได้น้าที่จะต่อกลอนด้วยกะคุณPinkMount อ่ะงับ อย่างงี้จากเรียกว่า \"เสี้ยนกลอน\" ด้ายอ่ะเป่างับ ... อิอิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2549 19:20 น. - comment id 563041
ถูกต้องอย่างสูง แวะมาทักทาย
25 กุมภาพันธ์ 2549 19:14 น. - comment id 563192
เพราะพริ้งครับ