สิ้นรักรส...มดนี้ยังหนีสิ้น แม้นอ้อยตาลหวานลิ้นยังขื่นขม เมื่อรักจากถากใจให้ตรอมตรม พิษชำแรกแทรกอารมณ์ระทมนาน น้ำต้มผักอันหวานเหมือนตาลอ้อย รสอร่อยกร่อยจางห่างรสหวาน จะทนฝืนกลืนกี่ครั้งชั่งทรมาน ขมลิ้นปานบอระเพ็ดจำเข็ดไกล ไม่นานนักรักกลับปลอมทำหอมหวาน มายั่วยวนชวนสะท้านเกินต้านไหว จากกำหลาบฝังจิตสนิทใจ ก็ขวักไขว่ไล่คว้าหาลิ้มลอง อีกครั้งแล้วแก้วกมลหลงกลรัก โดนศรพิษฤทธิ์หนักปักเป็นหนอง เจ็บไม่จำซ้ำรอยเดิมเริ่มพุพอง น้ำตานองร้องไห้ใจระบม ยามสมานจนคลายหายอักเสบ กลับขอพรวอนเทพแสร้งเสพสม เนรมิตลิขิตคู่ชู้อารมณ์ ลืมรอยร้าวคราวระทมอันตรมตรอม สร้างบาดแผลแก่ใจไม่รู้จบ เป็นรอยลึกมิอาจลบบำรุงซ่อม เล่ห์รักร้ายอย่าเผลอตัวไปมัวมอม จงอดออมถนอมใจให้เพียงรัก(แท้)
กวีปกรณ์ 20 ก.พ. 2549 02:11 น. - ID 86791 
1170
4
0
20 กุมภาพันธ์ 2549 07:50 น. - comment id 562054
เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ยามหมดรัก .. สารพัดคำถาก ก็หลุดปากออกมา เออ แฮะ ... ตัวอย่างมากมายเลยนะคะนั่น
20 กุมภาพันธ์ 2549 08:34 น. - comment id 562078
รักแท้แม้นไกลกัน...มิมีวันจะหมดรัก..อิอิ..หมั่นคอยดูแลและรักษาดวงใจก็แล้วกันนะ.. ***แวะมาอ่านบินผ่านมาทักทายนะน้องกวีปกรณ์...
20 กุมภาพันธ์ 2549 11:19 น. - comment id 562127
เก่งนะ พรสวรรค์ดีจังคับ กลอนเพราะๆทั้งนั้นเลยคับ อ่านแล้วมันก็เศร้าแฮะ............
20 กุมภาพันธ์ 2549 12:17 น. - comment id 562151
หวานจัง กินกาแฟมะต้องใส่น้ำตาลเลยอ่ะน้อง
20 กุมภาพันธ์ 2549 17:15 น. - comment id 562212
ฉันมันคนโง่เหนือใครๆ มีรักแท้อยู่ ดูแลไม่ได้ อิ๊ ๆ potato มาเอง
20 กุมภาพันธ์ 2549 17:17 น. - comment id 562213
รักแท้...มีอยู่เสมอค่ะสำหรับกระต่ายอยุ่ในความทรงจำไม่เคยลืมเลือนความรักไม่จำเป้นต้องครอบครองเป้นเจ้าของขอเพียงให้คนที่เรารักเป็นสุขและมีชีวิตหน้าที่การงานที่ดีแล้วก็มีความสุขแล้วค่ะ...จดจำแต่เรื่องราวดีๆๆไว้ก็พอ
21 กุมภาพันธ์ 2549 01:53 น. - comment id 562280
มาแว้ววว ถึงมาช้าแต่ก็มานะ กร จะถามหารักแท้ไม่มีดอก แค่คำหยอกหลอกเล่นเหมือนใครเขา แพ้เจ็บชํ้าสาหัสคือตัวเรา ยาบรรเทานานแค่ไหนถึงหายดี
มั่วจังเลยนะ เจนแต่ง อย่ารักคนอื่นมากกว่าตัวเองนะก่อน ในมุมของความรักไม่มีใครรักเรามากนักหรอก ยกเว้นพ่อแม่ ความรักก็เหมือน ลมละ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
