( มงคลรัตนฉันท์ ๒๒ ) ..๏ กากะกะกะกะกะกากะกะกา.....กะกะกากะกะกา กากะกากะกากา ฯ ..๏ ด้วยอภิรติมิสิ้น ณ หทัย.........อุปสรรค ฤ กระไร ล้วนจะพ่ายสิเนหา ฯ ..๏ ดุจศศิชุติระวี สุวิภา..............บ่มิเสื่อมรุจิรา ทั้งทิวาและราตรี ฯ ..๏ อีก สกลนรชน ฤ ก็มี..............หฤทัยรมณีย์ ที่ประจักษ์ ณ ดวงมาน ฯ ..๏ ยังยุวและดรุณีปฏิญาณ..........สรพันปณิธาน ร่วมสมานจิรันดร ฯ ..๏ ยิ่งขณะมธุรพจน์กวิวอน..........สิประจักษ์มธุสร อันจะอ้อนและเอ่ยเอื้อน ฯ ..๏ ครั้นขณะปฏิพัทธ์สิเสมือน......รติภักดิ์ดุจเยือน ทั้งมิเลือนและโรยรา ฯ ..๏ แลบ่วิธุรและไร้อุระล้า............อนุรักติกระว่า เอื้ออุราสราญชม ฯ ..๏ เพียงยุวและดรุณีสินิยม..........และตระหนักรติรมย์ จึ่งประจักษ์นิรันดร์เทอญ ๚ะ๛
อัลมิตรา 16 ก.พ. 2549 00:43 น. - ID 86611 
3549
13
0
16 กุมภาพันธ์ 2549 02:47 น. - comment id 561225
สวัสดีค่ะ.. แวะมาเยี่ยมค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 07:01 น. - comment id 561244
รักเอย จริงหรือที่ว่าหวาน หรืทรมานใจคน
16 กุมภาพันธ์ 2549 07:56 น. - comment id 561255
มงคลรัตนฉันท์ ๒๒ ฉันท์ชนิดนี้มีปรากฏในหนังสือจินดามณีของพระโหราธิบดี หากแต่ยังมิเคยปรากฏในวรรณคดีอื่นใด แม้ในตำราฉันท์ของกรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส บรมกวีศรีรัตนโกสินทร์ ก็ยังมิได้กล่าวถึง หากแต่หนังสือจินดามณีมีตัวอย่างคาถา ซึ่งปรากฏเป็นภาษาบาลีสันสกฤต และมีกำหนดฉันทลักษณ์ ครุ ลหุ ดังนี้ ..๏ มังคลรตนโชติวรัง..........ปวโรสุคตัง................ปาฏิหารรังสี ...บทหนึ่งมี ๑ บาท แบ่งออกเป็น ๓ วรรค ...วรรคแรกมี ๑๐ อักษร วรรคที่ ๒ มี ๖ อักษร และวรรคที่ ๓ มี ๖ อักษร ...แบ่งเป็น ครุ ๙ ลหุ ๑๓ ..๏ กากะกะกะกะกะกากะกะกา..........กะกะกากะกะกา กากะกากะกากา ฯ ...รักเอย... ...ด้วยความรักยิ่งอันไม่สิ้นจากดวงใจ... ...แม้นเหตุขัดข้องใดใด... ...ต่างก็พลันพ่ายแพ้ซึ่งความรัก... ...ดั่งพระจันทร์และพระอาทิตย์ที่มีแสงสว่างกระจ่างงามนั้น... ...ต่างไม่สิ้นความสว่างเพริศแพร้วเลย... ...ทั้งกลางวันและกลางคืน... ...แม้แต่ผู้คนโดยทั่วไปทั้งมวลต่างก็ยังมี... ...จิตใจที่ชื่นชมยินดี... ...อันเต็มเปี่ยมในจิตใจ ( ของแต่ละคน )... ...( ความรัก ) ยังดลบัลดาลให้ชายหนุ่มและหญิงสาวต่างสัญญากัน... ...ต่างต่างนานาด้วยความมุ่งมั่น... ...ว่าจะอยู่คียงกันตลอดไป... ...ยิ่งยามใดที่พร่ำคำเปรยเอ่ยคำหวาน... ...อันมีฐานจากหัวใจออกมาหรือร่ายรจนาบทกวีออกมา... ...จักรับรู้ในคำที่ไพเราะเพราะพริ้งนั้น... ...ว่าจักเผยความเย้ายวนเปรียบเปรย ( เยี่ยงไร )... ...ยิ่งถ้ายามที่คำหวานแว่วไพเราะเพราะพริ้ง... ...หรือบทกวีเย้ายวนด้วยแล้ว... ...จะยิ่งตระหนักในคำที่ไพเราะอ่อนหวาน ( ในรักนั้น )... ...ที่ได้เอ่ยเอื้อนรำพันออกมา ( จากใจ )... ...และคงไม่มีการอยู่เปล่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวอ้างว้างแน่แท้และไม่อ่อนล้า... ...ความรักมั่นนั้นหนา... ...จะเอื้ออาทรให้บังเกิดความสดชื่นรื่นรมย์ในทันที... ...ขอเพียงชายหนุ่มและหญิงสาวสะคราญงามจะพร้อมน้อมรับด้วยดี... ...และเข้าใจว่ากามเทพนั้น ( ดลบันดาลให้เกิดรักกันขึ้น )... ...ขอจงเข้าใจดั่งนี้ตลอดไปเทอญ ... มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
16 กุมภาพันธ์ 2549 08:46 น. - comment id 561267
รักเอย รักเอ่ยเอื้อน วจี อัลมิตรา ดรุณี เอ่ยไว้ แต่งได้ งามสมศักดิ์ศรี สมถ้อย กรกวิน ไพเราะ เสนาะไซร้ รื่นรส วรรณศิลป์ วันนี้มาเยี่ยมบ้าน อัลมิตรา ต้องตื่นตาตื่นใจกับมงคลรัตนฉันท์ นานๆจะมีคนประพันธ์สักครั้งหนึ่ง ก้อชื่นชมครับ ชื่นชมในความสามารถและความตั้งใจ
16 กุมภาพันธ์ 2549 08:58 น. - comment id 561269
รักเอย รักเอ่ยเอื้อน วจี อัลมิตรา ดรุณี เอ่ยไว้ แต่งได้ งามสมศักดิ์ศรี สมถ้อย วรรณกวิน ไพเราะ เสนาะไซร้ สืบสร้าง วรรณศิลป์ วันนี้แวะมาเยี่ยมแต่เช้า รู้สึกเหมือนตกในภวังค์แห่งความรัก ที่ คุณอัลมิตรา ร่ายไว้เป็นมงคลรัตนฉันท์ ที่นาน..น้าน...จะได้ยินได้ฟังสักครั้งหนึ่ง ทึ่งในความสามารถ และชื่นชม ในผลงานมากอ่ะครับ.....
16 กุมภาพันธ์ 2549 09:51 น. - comment id 561287
เข้ากะแต่เช้าเลยน่ะจ๊ะ คนฉวย..อิอิ.. ยังดีน่ะที่ตัวเองติดผ้าห่ม ไอ้เรารึติดหมอนข้าง ถ้าเอาไปแพคงฮากันตรึมเลยน่ะ..อิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2549 11:16 น. - comment id 561308
รักเอย...จริงหรือที่ว่าหวาน..หรือทรมานใจลิง....อิอิ..ไปหละห้ามเขวี้ยงอะไรตามหลังนะ..เด๋วปีกหักบินมะได้นะจะบอกให้...
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:31 น. - comment id 561331
Let events flow in their predestined path, And do not sleep except with a clear mind, Between the period of the blinking of the eye and its opening, God changes things from one state to another.
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:51 น. - comment id 561341
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ รักเอย...แท้จริงเป็นอย่างไร? ทำไมจึงทรมานได้เพียงนี้...
16 กุมภาพันธ์ 2549 13:20 น. - comment id 561357
สงสัยอัลมิตรา จะไม่รอผมซะแล้ว ถ้าวิ่งเร็ซขนาดนี้ ถึงก่อนก็เขียนจดหมายมาบอกบ้างนะครับว่า จุดหมาย มันสวยไหม แล้วผมจะเดินตามไป
16 กุมภาพันธ์ 2549 17:42 น. - comment id 561419
☞♥ ♂ ♀♡♂ ♀♥ ♂ ตาเดี่ยวร้องไม่จบ ร้องไม่ถูกอย่าร้องเลย เดี่ยวร้องให้ฟังใหม่นะอัลมิตรา รักเอย จริงหรือที่ว่าหวาน หรือทรมานใจคน.. ความรักร้อยเล่ห์กล รักเอยลวงล่อใจคน หลอกจนตายใจ .. ยอมฉันยอมเจ็บปวด ยอมร้าวรวดอุรา ............ เหม่อมองดูสาย น้ำวน เหม่อมองสายชล ช่างไหลริน เหม่อมองดูนก ผกผิน บินลับไป ยามเหงาเราถอนใจ บินไป ไม่กลับมา เปล่าเปลี่ยวจริงหนอ หัวใจ อยากจะรักใคร เศร้าใจทุกครา .........(ลืมอ่ะ)........อ่อนล้า ..... ........................................ ป่าเหนือเมื่อหน้า ดอกไม้บาน ลมฝนบนฟ้าผ่านฟ้ามองดั่งม่านน้ำตา น้ำฝนหล่นจากฟากฟ้า ขังแก่งเหมือนแอ่งน้ำตาไหลตกจากผาแว่วฟัง \"ความรัก\" บ้างก็ว่าหวาน เพราะรักสมหวัง บางคนก็ว่าขม เมื่อไม่สมดังหวัง แล้วอย่างนี้จะคาดหวังอย่างไรดี ควรจะลองรักดูสักทีดีไหม หรืออย่าไปหลงคำป้อล้อของใคร ๆ เพราะอาจเป็นบ่วง นำมาถึงซึ่งความผิดหวัง.. ♀♡♂ ♀♥♂ ♀ ♡♂ ♀♥ ♂ ♀♡☜ เกิดมาไม่มีรักไม่รู้จะเป็นไงเนอะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 18:36 น. - comment id 561429
..เป็นฉันท์ที่งดงามมาก...ทั้งความหมายและลีลา....ภาพสวยด้วยค่ะ...แวะมาเยี่ยมนะคะ..
17 กุมภาพันธ์ 2549 02:14 น. - comment id 561469
ผ่านมาคิดว่าน่าใส่ใจ มีอะไรหรือ ต่างคนต่างฝีมือ น่านับถือ สมกานท์กลอน ชมอักษรจะใช่คนเดียวกับที่รุจักไหมน้า ตื่นเต้นจัง
17 กุมภาพันธ์ 2549 05:47 น. - comment id 561485
เพิ่งเคยอ่าน มงคลรัตนฉันท์ ๒๒ ก็ครั้งนี้เอง เขียนยากมากนะคะ โดยเฉพาะตรงลหุติดกันตั้ง 5 คำ สงสัยอยู่นิด ตรงตรงวรรค 3 จะต้องมีเครื่องหมาย ฯ เสมอหรือคะ
17 กุมภาพันธ์ 2549 08:13 น. - comment id 561496
คุณแสงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณกัณมัทรี...ทางแสงดาว .. อื้อ !! รักมีหลายอย่างทั้งหวานและขมขื่น รักแล้วทรมาน รักแล้วทุกข์ ก็เห็นมามาก แต่ก็เป็นที่น่าแปลกใจ ที่พวกเขายอมรับสภาพนั้นได้ .. รักช่างมีอานุภาพนัก คุณอรุณสุข .. อรุณสวัสดิ์ค่ะ อัลมิตรานึกถึงชื่อคุณแล้วเปรียบเทียบกับความสุขสดใสยามเช้า ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมเยือน หากว่าคุณอยู่ในภวังค์รัก ขอให้คุณยิ่งสุขล้นทวีนะคะ คุณกุ้งหนามแดง .. หลับไปตั้งแต่ทุ่มกว่า ๆ ต่างหาก แล้วมาฟื้นตอนห้าทุ่มกว่าจ๊ะ ถ้าไม่มีเสียงโทรศัพท์ปลุก สงสัยว่าจะวูบไปยันเช้า ช่วงนี้งานซา สลับกับงานยุ่ง เอ๊ะ ยังไง .. คือว่า เพิ่งจะซางานแหม่บ ๆ แต่สามวันที่ผ่านมา ประชุมทุกวัน มีโปรเจคมาอีกล่ะ เวลาน้อยเสียด้วยในการเตรียมงาน ตอนนี้ก็เลยปรุงใจให้เต็มที่ก่อนไปลุยกับงานค่ะ หมอนข้างน่ะ .. จุ๊ ๆๆๆ อย่าเอ็ดไป ตอนตีสอง อัลมิตราย่องไปคว้าหมอนของอีกห้องมานอนหนีบน่ะ โห่ .. ว่าจะเก็บเป็นความลับแล้วเชียว .. ดันปูดเองนะนั่น ๕๕๕ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ร้องแบบนั้นจริง ๆ อ่ะ ไม่จริงม๊างงงงง .. อ้อ แล้วที่บอกว่าเขวี้ยงน่ะ ไม่เขวี้ยงหรอก เพราะเขวี้ยงไม่ถึง เอาปืนครกส่องดีกว่า ตูมเดียว... เหลือขนมาหนึ่งเส้น ... ฮา คุณลุค สกายวอร์คเกอร์ .. ไม่ว่ายามหลับหรือยามตื่น ความรักเหมือนคลื่นที่ส่งกระแสมาตลอดเวลา หว่างเรื่องราวต่าง ๆ นา ๆ .. ความรักยังล้ำเลิศในคุณค่า ชั่วนิจนิรันดร์ ขอบคุณค่ะ ที่มาเยือน คุณแมงกุ๊ดจี่ .. เคยฟังเพลงของปั่น นะ เขาบอกว่า ที่เขารู้นิยามของความรักได้ลึกซึ้ง เป็นเพราะเขาอกหักมาหลายทีน่ะ .. คงจริงอย่างที่เขาบอก ค่ะ คุณโอ๋ .. หืมม !! จุดหมายปลายทางที่ปลายฟ้า หลายคนมุ่งหมายจะไปให้ถึง อัลมิตราเพียงแต่มองเส้นขอบฟ้านั้น และทอดอารมณ์ให้มีความสุข ความปรารถนาใด ๆ ที่เราต่างมี .. อาจไม่ตรงกัน แต่อัลมิตราก็ยินดีที่จะยืนส่งให้กำลังใจสหาย แต่ละคน ให้เดินทางไปยังจุดหมายนั้นอย่างมีชัย ไอซ์ .. ขอเป็นหมอลำได้ป่าว .. ช่วงนี้กำลังทำตัวเป็นคนภูธรน่ะ คุณราชิกา .. ขอบคุณค่ะที่มาเยือน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คุณสถานีหมู .. มาฝากส่งจดหมายอีกแล้ว .. อั่นแน่ ! อัลมิตราไม่ใช่นกพิราบบนกระป๋องผักกาดดองนะ ตื่นเต้น !! ชมอักษร !! ตื่นเต้น .... เอ๊า ตื่นเต้น !! ก็ ...ตื่นเต้น !! คุณเพรง.พเยีย .. คืออัลมิตราคิดว่ามันจบบทนะ ตามหนังสือจินดามณีเขาเขียนผังไว้แบบนี้ค่ะ ...บทหนึ่งมี ๑ บาท แบ่งออกเป็น ๓ วรรค ...วรรคแรกมี ๑๐ อักษร วรรคที่ ๒ มี ๖ อักษร และวรรคที่ ๓ มี ๖ อักษร ...แบ่งเป็น ครุ ๙ ลหุ ๑๓
17 กุมภาพันธ์ 2549 10:02 น. - comment id 561528
นานๆ ได้เห็นงานอย่างนี้สักที ชอบครับ
17 กุมภาพันธ์ 2549 13:39 น. - comment id 561609
ขอบคุณค่ะ คุณเจ้าพานทอง
17 มีนาคม 2549 15:28 น. - comment id 566945
14 เมษายน 2549 22:03 น. - comment id 571643
:) แอบมารับดอกไม้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
