ฝาก...ความรักลอยไปกับสายลม ดาราพรมพร่างพราววาววับใส ฝากไอรักซาบซึ้งตรึงหัวใจ ห่างเพียงไรดั้นด้นจนถึงเธอ ฝาก...ความชิงชังลอยไปพร้อมลมนี้ ขอเธอมีแต่ช้ำอย่าเผยอ วันใดพบรักใหม่อย่าได้เจอ ใครที่เขารักเธอดั่งแก้วตา รัก...เกินกว่าสิ่งใดในโลก รักโบยโบกบินร่อนสะท้อนหา ยามนึกถึงรอยยิ้มพรักพริ้มตา ดั่งธาราโปรยหลั่งลงกลางใจ เกลียด...มากกว่าสิ่งใดจะเคยเกลียด อย่าได้เฉียดมาใกล้ให้ผลักไส คนเคยรักจริงแท้เพียงเท่าใด วันนี้ไซร้คงเกลียดได้เทียมเท่ากัน ด้วยรัก...และชิงชัง...มอบแด่เธอ ใจหนึ่งเผลอรักเธอมิแปรผัน อีกใจหนึ่งกราดเกรี้ยวแสบสากรรจ์ จงชังนั้นแต่ก็รักสุดหัวใจ
11 กุมภาพันธ์ 2549 15:22 น. - comment id 560311
โอ้โห ....กลอนสะใจดีจังค่ะ ชอบจัง แวะมาทัก เหนื่อยก้พักนะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2549 17:44 น. - comment id 560335
" หากจะรัก รักแบบนี้ ดีกว่าไหม รักที่ให้ แต่สิ่งดี มิไหลหลง รักให้เขา มีสุขได้ ร้ายให้ปลง รักอยู่คง ในโลกหล้า ที่ท้าทาย \" หน่านะ \" รักแบบมิต้องครอบครอง \" น่าจะดีนะสุขใจด้วย แต่...ไม่รู้จะทำได้แค่ไหนงับ
11 กุมภาพันธ์ 2549 20:29 น. - comment id 560342
มาแนวพิศาลเลย แบบ ตบจูบ ตบจูบหรือเปล่าครับ อิอิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2549 20:45 น. - comment id 560347
อ่ะ..อะไรจะขนาดนั้น.... ทั้งรักทั้งเกลียดแสนเจ็บช้ำจริงๆ....
11 กุมภาพันธ์ 2549 20:59 น. - comment id 560354
สวัสดีค่ะ ด้วยรักเธอสุดหัวใจจะใฝ่ฝัน ความเกลียดนั้นมลายไปเมื่อให้เห็น จะว่าไปก็เกลียดบ้างเท่าที่เป็น ไม่ลำเค็ญรักเธอเสมอไป รักกันไว้เถิดนะคะ เกลียดแล้วก็ขอให้ปล่อยวางนะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2549 21:15 น. - comment id 560363
รักแล้วแค้นกันชิงชังนัก ปล่อยวางพักรักไปอย่าใหลหลง ทำดวงจิตให้มั่นปลดเปลื้องลง แล้วรักจะคงสุขที่ใจไม่ไกลเรา ...ปล่อยวางค่ะ...รักบางครั้ง..ก็ทำร้ายจิตใจเราอย่าเอาความคิดมาทำร้ายตัวเอง...มองตัวเองเรามีค่ามากกว่าที่จะไปคิดถึงเรื่องเก่าๆเชื่อพี่กระต่ายน่ะค่ะคนดี
12 กุมภาพันธ์ 2549 07:09 น. - comment id 560385
ทั้งรักทั้งแค้นสินะ
12 กุมภาพันธ์ 2549 12:10 น. - comment id 560416
ลุกกี้เข้าใจค่า แต่ว่า..ถ้าจะรัก ก็อยากจะรักอย่างเดียวมากก่างิ