เพียงพบเพื่อพลัดพรากจากจึงเจ็บ กายกอดเก็บกล้ำกลืนสะอื้นหา น้ำเนตรนองเนืองนิจเป็นกิจจา หวังไว้ว่าวันวานจงผ่านไป จิตเจ้าเจ็บจดจำคำที่บอก ลิ้นลวงหลอกลมเล่ห์แสร้งเฉไฉ คำคุ้นเคยคุณค่าราคาใด ร้าวรานไร้รักแล้วมิแคล้วตรม เอาอกอิงแอบอ้างความว่างเปล่า ฤๅรักเราร้างลาพาขื่นขม สุดโศกเศร้าสงสารใจซานซม ใช้ชอกช้ำเชยชมสาสมใจ
11 กุมภาพันธ์ 2549 06:02 น. - comment id 560168
นี่ก็เศร้า
11 กุมภาพันธ์ 2549 08:13 น. - comment id 560206
รักได้พบแล้วพลัดพราก....
11 กุมภาพันธ์ 2549 08:29 น. - comment id 560214
ไม่หรอกมั่งค่ะ.... เพียงพบเพื่อพลัดพรากจาก... แต่ยังเก็บความรู้สึกดีดีไว้ในใจเสมอนะค่ะ บางทีอาจเจ็บ บางทีอาจสุขก็ได้ค่ะ บางทีการจากกัน อาจเต็มเติมก็ได้
11 กุมภาพันธ์ 2549 09:49 น. - comment id 560253
เมื่อพลัดพรากจากกันธรรมดา เจ็บต้องมาเป็นที่หนึ่งตรึงดวงจิต ขออย่าพรากจากคนรักเพียงแค่คิด แม้ถูกผิดก็อย่าเกิดแก่ทุกคน สวัสดีค่ะ คุณเรไร แวะเข้ามาอ่านบทกลอน คราวนี้เล่นอักษรกระโดดโลดเต้นไปมาเลยนะคะ เป็นกำลังใจสำหรับการพลัดพลากค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2549 10:32 น. - comment id 560261
กลอนก็เพราะ แถมเล่นอักษรอีกน่ะ ชอบจังเยยงับ คุณเรไรแต่งกลอนเก่ง ทำไงกาป๋มถึงจะแต่งได้เก่งๆแบบนี้บ้างน้างับ \" อันเกิดแก่เจ็บตายนั้นสิ่งสัจจ์ ต้องมีเกิดแล้วก็พลัดสลัดหาย จะเศร้าโศกไปใยเกิดแล้วตาย เหมือนความรักแม้สุดท้ายก็คล้ายกัน \" ขอร่วมแจมด้วยคนของับกาป๋ม ... \"สักวันหนึ่งเราจาโต\" อยากแต่งกลอนเก่งๆงับ
11 กุมภาพันธ์ 2549 11:10 น. - comment id 560265
นี่แหละ กฎแห่งชีวิตที่ไม่เคยเปลี่ยน... ต ร า บ เ ท่ า ที่ วั น เ ว ล า ยั ง ค ง เ ดิ น ท า ง จ ะ ใ ห้ ทุ ก อ ย่ า ง ใ น ชี วิ ต ห ยุ ด อ ยู่ กั บ ที่ ไ ด้ อ ย่ า ง ไ ร... แต่... จะจากกันอย่างไร... ให้แต่ละหัวใจไม่ท ร ม า น ...
11 กุมภาพันธ์ 2549 12:08 น. - comment id 560282
พบแล้วพราก สงสัยคงไม่ได้เป็นคนที่ ใช่ มั๊ง
11 กุมภาพันธ์ 2549 15:45 น. - comment id 560318
พรากกาย...เกิดได้ถ้ารักร้าง จำปล่อยวางให้เธอผ่านเพื่อจุดหมาย ใจดวงนี้ยังภักดีมิเสื่อมคลาย แม้วางวายจิตยังมั่นไม่เปลี่ยนแปลง พรากใจ...คงยากย้ำดวงจิต รอยจุมพิตครานั้นยังหวามไหว การพรากจากมิได้ห้ามความห่วงใย แม้กายไกลจำไว้ยังเหมือนเดิม อาจจะไม่ศรัทธาในความรัก อาจจะไม่ต่างจากใครเขา
11 กุมภาพันธ์ 2549 16:18 น. - comment id 560322
ขอโทษนะพี่ เมื่อกี้เครื่องแฮงค์ สงสัยเมาค้าง...แต่ก้อพอดีเลย เพราะยังแต่งต่อไม่ได้.........อิอิอิ... ...อาจจะไม่ศรัทธาในความรัก ...อาจจะไม่ต่างจากใครเขา ...แต่อยากบอกว่า...อย่างน้อยนี่คือ...เรา ...คนที่พยายามจะเข้าใจในตัว...เธอ ...แต่ก็อาจ...ไม่ได้ดี...อย่างที่หวัง... ...ในบางครั้ง...ก็พลั้งเผลอ... ...ทำอะไรโง่โง่ไว้กับเธอ... ...ขอโทษเธอ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ... จบงี้ละกัน...ทุเรศเนอะ...
11 กุมภาพันธ์ 2549 17:23 น. - comment id 560328
ตัวจริงเสียงจริง 555
11 กุมภาพันธ์ 2549 20:58 น. - comment id 560353
ไพเราะมากค่ะ..
11 กุมภาพันธ์ 2549 21:01 น. - comment id 560355
เอาอกอิงแอบอ้างอ้างว้างเหลือ เอาใจเจือจุนจนเจ็บระบมช้ำ สุดโศรกเศร้ารักร้างซ่านใจจำ โหยหาครวญคร่ำพร่ำรำพัน โอ้เรา....อกหักอีกแล้วหรือนี่..ร้องเพลงค่ะร้องเพลงมีอีกเพลงค่ะ....คนอกหักพังบ้านนี้ ต้องมีสักวันๆๆๆๆๆสมหวังค่ะ...โอมเพี๊ยง....
12 กุมภาพันธ์ 2549 18:49 น. - comment id 560453
เมื่อเจอก็มีจากกันเสมอ นะพี่ คิดไรมาก คนเราก็แค่นี้