ไม่อ่อนโยนเหมือนดอกไม้
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
เธอว่าฉันไม่อ่อนโยนเหมือนดอกไม้
บางเวลากระด้างเกินไปที่จะเป็นผู้หญิง
ก๋ากั่น สู้คน ซุกซนเหมือนลิง
แอบน้อยใจในความจริง
ที่เธอไม่มองฉันเป็นผู้หญิงเหมือนใครๆ
เธอคงไม่รู้หรอกว่า...ในบางอารมณ์
ผู้หญิงที่เธอบอกว่าไม่เหมาะสมจะเป็นดอกไม้
ก็เกิดมีความรู้สึกบางอย่างข้างในใจ
เป็นก้อนหินที่อ่อนไหว...เปราะบางเป็น
ฉันจะไม่พยายามเปลี่ยนตัวเองหรอก
เพราะดอกไม้บางดอก มันก็แค่ซ่อนตัวอยู่จนเธอไม่เห็น
จะใช้ความเป็นฉัน พิสูจน์ให้เธอเข้าใจสิ่งที่เป็น
แล้วสักวันเธออาจได้เห็น
ดอกไม้ที่ว่อนเร้นในหินปลอมๆ