ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
เพราะความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างเราเธอไม่เคยเรียกว่ารัก เป็นแค่เพียงคนที่เคยทายทักกันยามพบหน้า เป็นเพียงฉันแค่คนที่เคยเข้าใจเธอตลอดเวลา เป็นเพียงฉันแค่คนคั่นเวลายามน้ำตาเธอไหลริน ไม่เคยเอ่ยคำว่ารักไว้เป็นหลักฐาน ไม่เคยสัญญาสาบานใช้คำว่ารักมาตัดสิน ไม่เคยคิดไม่เคยพูดคำว่ารักให้ได้ยิน ไม่เคยหยุดไหลรินเลยน้ำตาจากหัวใจ จึงกลายเป็นฉันที่ผูกพันเธอไว้ฝ่ายเดียว จึงกลายเป็นเพียงเสี้ยวความรู้สึกที่ไม่เคยทำให้เธอหวั่นไหว จึงกลายเป็นเพียงคนที่รักเธอจนหมดทุกห้องหัวใจ จึงกลายเป็นเพียงคนโศกเศร้าเดียวดายเมื่อเธอไม่ต้องการ เธอไม่ผิดอะไรอย่าได้ห่วงเลย เมื่อเธอเองก็ไม่เคยรักฉันจะไม่ต่อว่าต่อขาน เมื่อเป็นฉันที่ยอมเอาใจตัวเองเข้าไปพันธนาการ ขอโทษที่อาจทำความรำคาญให้เธอ จึงไม่แปลกอะไรหากเรื่องนี้ฉันต้องเจ็บและจบ จึงไม่แปลกที่ฉันจะต้องพบกับความร้าวรานเสมอ เมื่อฉันแค่ผู้หญิงที่ใจง่ายที่ฟ้าบังเอิญลิขิตมาให้รักเธอ หรือไม่ก็เป็นเพียงความพลั้งเผลอที่รักเธอเท่านั้นเอง
8 กุมภาพันธ์ 2549 17:22 น. - comment id 559242
ความรักข้างเดียวไม่ใช่ที่ผิด และไม่ใช่เรื่องที่ต้องเสียใจ ....ขอแค่ได้รักนั้นคือความสุขไม่ใช่เหรอ สู้ต่อไปนะ เราก็ผู้หญิงใจง่ายที่รักง่ายเลิกยากเหมือนกัน
8 กุมภาพันธ์ 2549 18:51 น. - comment id 559268
เขียนได้ประทับใจมาก ทุกตัวอักษรค่ะ.. กับคำว่ารัก ..เราจะไปเรียกร้องกับใครก็ไม่ได้ เพราะเราดันไปรักเขาเอง เป็นเรื่องของหัวใจ...แท้เทียวค่ะ :)
11 กุมภาพันธ์ 2549 02:22 น. - comment id 560164
เค้าไม่ได้เรียกผู้หญิใจง่าย..แต่เรียกว่าเปนคนมีหัวใจมากกว่าค่ะ..ถึงได้รุจักใช้..และทำให้รักใครเป็น
14 กุมภาพันธ์ 2549 17:09 น. - comment id 560833
เราหัวอกเดียวกันเลย ไม่เป็นไรนะ เธอแต่งกลอนเพราะมากเลย