เหมือนมีเยื่อใยบางบาง กีดขวางระหว่างเราสอง ได้เพียงแต่แค่จ้องมอง สบตาทั้งสองอย่างร้าวราน ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ รักที่มีไม่เคยหวาน พบแต่ขมตลอดกาล นานแสนนานที่ผ่านมา ได้แต่มองอยู่ห่างห่าง ใจบอบบางต่างห่วงหา และหวังดีเสมอมา คือคุณค่าของหัวใจ เพราะมีเธอฉันจึงอยู่ ยังยิ้มสู้อยู่มาได้ แม้ดูเหมือนเราห่างไกล เพราะหัวใจฉันใกล้เธอ