คนเรามันเจ็บแล้วต้องจำ เมื่อคนที่รักทำให้ต้องปวดร้าว ทุ่มเทเท่าไรก็เสียแรงเปล่า จะมัวเสียเวลาทนอยู่ให้ปวดร้าวเพื่ออะไร เกลียดตัวเองจริงๆที่ยังเจ็บ เขาไม่รักยังเก็บไปเพ้อฝันงมงายใช่ไหม เมื่อไรจะจำสักทีต้องห่วงเขาทำไม บังคับใจไปรักคนใหม่แต่ใจไม่ทำตามสักที หัวใจยังวนเวียนรักเธออยู่อย่างนั้น เธอยิ่งได้ใจทำฉันเจ็บปวดแบบนี้ รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลงทำไงดี จะห้ามใจยังไงอย่างไรบอกที... ไม่อยากรักเธอเลย @__@
30 มกราคม 2549 17:47 น. - comment id 556720
คิดว่าคงห้ามใจไม่ได้แน่ๆค่ะ เก็บเขาไว้ในส่วนลึกที่สุดของหัวใจ เหงาเมื่อไหร่ก็คิดถึง..... น่าจะดีนะคะ
30 มกราคม 2549 18:32 น. - comment id 556725
โดนอีกแล้ว นึกถึงเพลง ของพี่ติ๊ก ชีโร่ เลย รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง อยากให้แต่งกลอนแบบว่าเข้มแข็งๆสักที เพราะแต่ละกลอน เศร้าจังเลย
30 มกราคม 2549 20:43 น. - comment id 556754
ยิ่งห้ามยิ่งคิดถึงหนักนะรักนี้ พอไม่ห้ามกลับไม่มีให้คิดถึง ความรู้สึกนี้แปลกและลึกซึ่ง สิ่งอยากลืมกลับตราตรึงถึงหัวใจ
30 มกราคม 2549 21:53 น. - comment id 556775
ครับบางครั้งก็เกลียดตัวเราเองเหมือนกัน ทั้งๆที่รู้ว่าเขาทำให้เราเจ็บ แต่กลับไม่ยอมจำครับ แก้วประเสริฐ.
31 มกราคม 2549 09:09 น. - comment id 556855
สวัสดีค่ะ หากจะเปลี่ยนใจ คงยาก แม้รัก หรือไม่รัก ก็ยากที่จะเปลี่ยนใจ...