เหมือนจะล่องลมลอย......... แต่อ้อยอิ่ง เหมือนจะนิ่งดุจขอน.............แต่อ่อนไหว เหมือนเย็นเยียบ...................แต่กลับผ่าวราวเปลวไฟ เหมือนไม่แคร์......................แต่หัวใจอยากใกล้ชิด..... เหมือนคนขลาดแม้อาวรณ์......กลับซ่อนหน้า เหมือนคนกล้า.....................แต่ไม่อาจประกาศสิทธิ์ เหมือนฟ้าใส........................แต่หมอกพรางทางมืดมิด เหมือนชีวิตไร้คำตอบ ...............ไม่ชอบเลย........... .......ศรีวิจิตรา.......
24 มกราคม 2549 14:51 น. - comment id 555180
สวัสดีค่ะคุณป้าศรีวิจิตรา .. ไม่ไร้ค่าสำหรับเอมแน่นอนค่ะ .. มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ
24 มกราคม 2549 16:13 น. - comment id 555223
ไม่ใช่เป็นเฉพาะวัยทองครับ แต่เป็นกันทุกเพศทุกวัย แล้วกาลเวลาจะช่วยหาคำตอบครับ
24 มกราคม 2549 16:59 น. - comment id 555248
.......ชีวิตแต่ละคน มีหนทาง มีคำตอบที่ต่างกันนะคะ แม้ว่าเดินในเส้นทางเดียวกัน เอ หรือว่า ชีวิตป่วนจังจะเป็นดั่งเส้นขนานน๊า ที่ไม่มีโอกาสได้เจอะ ได้เจอกันเลยกับใครสักคน อิอิ ฮี่ ฮี่ เมาอ่ะค่ะ ก๊ากกกก เลยบ่นๆพร่ำเพ้อ กิ๊วๆๆๆๆๆ .....แวะมาอ่าน ผ่านมาป่วนค่ะ.... พี่ศรีวิจิตรา จำป่วนจังได้ไหมน๊อ ???
24 มกราคม 2549 18:25 น. - comment id 555281
สวัสดีค่ะ บางทีมองหาทางเดินที่ชัดเจนให้ตัวเองไม่ได้เลย... จนบางครั้งเกิดความสับสน ในการตัดสินใจทำบางอย่าง...
25 มกราคม 2549 10:41 น. - comment id 555432
มอบดวงใจไว้สักดวงไม่ทวงสิทธิ์ มอบให้มิตรศรีวิจิตราน่าถนอม โปรดรับไว้มิตรภาพคงยินยอม จะถนอมความเป็นมิตรนิจนิรันดร์.... ......ชอบที่คุณเขียน.....นะคะ