ฉันไม่ได้ยินสุรเสียง สำเนียงไพเราะเสนาะหู สายตาไม่เคยเลยมองดู อดสูละทิ้งสิ่งสวยงาม ฉันไม่รับรู้อรรถรส ในบทกวีที่ไหวหวาม ไร้ถ้อยกำหนดบทนิยาม เกรงขามหวาดกลัวเรื่องหัวใจ ขายหมดขายสิ้นดวงวิญญาณ ซาตานคงพร้อมยอมรับไว้ แลกกับขื่นขมระทมใน พลัดพรากจากไปไกลอุรา เดินทางตามหวังครั้งสุดท้าย ปีนป่ายโขดเขินขึ้นเนินผา หวังฝากร่างกายไร้วิญญาณ์ ณ ศาลาเดียวดายกลางสายลม
เรไร 19 ม.ค. 2549 00:12 น. - ID 85318 
946
2
0
19 มกราคม 2549 00:39 น. - comment id 554039
That picture is not ศาลา...that is .เถียงนาน้อยคอยรักกลางป่า.....555555 ( I\'m waiting for you to come...555)
..have a nice day..
19 มกราคม 2549 06:33 น. - comment id 554056
น้อมแจมอารมณ์ด้วยครับ ศาลาพักใจ ไกลละลิบโลก ไกลโศกสร่าง ซาลาเลือนหาย มองสุดไกล ทิวเขาสลับลาย สงบเหลือหลาย คลายจางจาก...วุ่น
19 มกราคม 2549 10:40 น. - comment id 554108
เดียวดายวันไร้คู่เคียงข้าง เหินห่างไม่รู้เธออยู่ไหน ยามรักแสนรักไม่ห่างกาย ยามสิ้นหนีหายไม่เห็นตัว เหนื่อยนักนั่งพักที่เพิงนี้ แม้เรี่ยวแรงที่มีจะเหือดหาย ปล่อยวางสักนิดเถิดใจกาย ให้มลายลงคืนสู่ผืนดิน ขอบคุณแผ่นฟ้าที่เป็นเพื่อน ขุนเขาแลเขื่อนช่วยดับโศก แมกไม้สายน้ำชื่นฉ่ำโลก คลายทุกข์โศกเปลี่ยวดายมลายพลัน แม้วันนี้ไม่มีใครที่เพิงพัก แม้คนรักห่างหายไม่เห็นหน้า แม้วันคืนล่วงผ่านไม่หวนมา จะขอตราตรึงไว้ในจิตไม่คิดลืม
19 มกราคม 2549 12:08 น. - comment id 554136
เดียวดายจริงๆ แวะมาอ่านกอลนค่า
19 มกราคม 2549 13:51 น. - comment id 554186
กราบขอบคุณยิ่งนักในถ้อยแนะ เพิ่งเคยแตะปลายนิ้วจรดอักษร ผิดไปหมดฉันทลักษณ์ในโครงกลอน รอครูสอนเช้าเย็นไม่เห็นใจ (มือใหม่ หัดเขียน)
19 มกราคม 2549 20:19 น. - comment id 554268
คุณ แสงไร้เงา แถวบ้านเรียกเถียงนา บ้านอยู่ไหนนี่ชวนไปเกี่ยวข้าวหรือไง 5555 คุณ น้ำ รูปนี้ถ่ายที่ น้ำตกต้นตอง จว.น่านครับ นั่งมองมาหลายวันแล้ว อยากเขียนอะไรที่เกี่ยวกับรูป ขอบคุณสำกรับบทกลอนครับ คุณ ชมพูภูคา ขอบคุณครับ คุณ ลมรำเพย ก็เดียวดายแบบนี้แหละครับ
คุณ ชมพูภูคา 555 อย่าคิดมาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
