ร้อน...

พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร

     ลมโชย แสงแดด แผดเผา
ใจเรา เร้าร้อน หนักหนา
เหตุใด สายลม นำมา
นภา แดดจ้า ร้อนแรง
     วิหค เหินบิน เวหา
นภา เร้าร้อน เปล่งแสง
อาทิตย์ อยู่ใกล้ ดั่งแปลง
ร้อนแรง อยู่ใกล้ ตัวเรา
     เหงื่อดั่ง ไหลริน ธารา
กายา เปียกชุ่ม แดดเผา
เหมือนดั่ง นั่งอยู่ ข้างเตา
แผดเผา โลกา ทั้งมวล				
comments powered by Disqus
  • ทะเลใจ

    26 ธันวาคม 2548 12:26 น. - comment id 549242

    ใช่ค่ะ  ...
    
    ร้อนกายฤา..จะเท่าร้อนใจ
    
    หากภายในใจร้อนแล้ว
    
    ไม่ว่าภายนอกจะเหน็บหนาวแค่ไหน
    
    อุณหภูมิความร้อนก็ยังแผ่มาที่เรา 1.gif
  • ธาราธาร

    26 ธันวาคม 2548 14:53 น. - comment id 549297

    ความร้อนใด ๆ ก็ไม่อาจทำร้ายเราได้ร้ายแรงเท่ากับความร้อนจากใจของเราเองค่ะ 
    
    จงเป็นดั่ง..น้ำใสไหลเย็นฉ่ำ 
    เพื่อเป็นพลัง .. แรงใจคนทั้งหล้า
    หากเราเป็น..น้ำร้อนดั่งลาวา
    คนทั้งหล้า...ร้อนมาโลกร้อนลน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน