สายลมหนาวหวิวหวีดเหมือนกรีดผิว ใบไม้ปลิวปลิดคว้างลงจากขั้ว นกหนาวทิ้งถิ่นจรถอนรังตัว ฟ้าหม่นมัวเหมือนคนที่หม่นใจ หนาวเนื้อห่มเนื้อโบราณกล่าว หัวใจหนาวห่มใจหายหนาวได้ นกร้างรังเหมือนดั่งร่างที่ร้างใจ ไม้ร้างใบยืนต้นคู่คนตรม เสียงแผ่วโหยจากหัวใจคนไร้คู่ จงเอ็นดู ขอพิงพัก คนรักขม ขอหัวใจให้สาวกันหนาวลม หวังได้ห่มรักอุ่นอิงราวผิงไฟ สายลมหนาวหยอกแต้มจนแก้มเรื่อ หนาวเนื้อนวลสะท้านระริกไหว หนาวลมหนาวยังมิเท่าที่หนาวใจ จะผ่านหนาวนี้ได้อย่างไรหัวใจเอย ศรีวิจิตรา
srivijitra 21 ธ.ค. 2548 08:16 น. - ID 84459 
1042
4
0
21 ธันวาคม 2548 09:49 น. - comment id 548167
หนาวหัวใจทำอย่างไรถึงจะหาย หรือจะต้องทักทายคนแสนหวาน เพื่อให้รักมาทักทายในดวงมาลย์ แล้วตระการความหนาวคลายได้อุ่นแทนหนาวเหมือนกันค่ะ อิอิ (แต่งได้ดีมากเลยค่ะ)
21 ธันวาคม 2548 11:13 น. - comment id 548202
หนาวเนื้อห่มเนื้อสุดเอื้อกล่าว สิ่งที่ร้าวหนาวใจกระไรนี่ ทั้งเนื้อใจไร้สภาพไม่ใยดี เป็นเช่นนี้หนาวนี้ทำอย่างไร.
แก้วประเสริฐ.
21 ธันวาคม 2548 15:58 น. - comment id 548319
สวัสดีครับ
21 ธันวาคม 2548 20:42 น. - comment id 548425
พี่ศรีฯขา หนาวอย่างนี้ ยามนี้ เวลานี้ คิดถึงจังวันเก่า ๆ คิดถึงใครบางคน และหลาย ๆ คน คงไม่อาจย้อนเวลามาได้นะคะ ดูแลสุขภาพค่ะพี่สาว
21 ธันวาคม 2548 23:19 น. - comment id 548447
หนาวกันใหญ่เลย หนาวกันทั้งกายทั้งใจเลย เหมือนเราเลย เพื่อนเยอะเลย
22 ธันวาคม 2548 11:47 น. - comment id 548599
ไม่เจ้าใจตัวเองเร้ยย ทำไมชอบกลอนอะไร ๆ ที่มันเกี่ยวกับหนาวจังนะ
14 กันยายน 2549 20:58 น. - comment id 606236
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
