เพียง ตอนนั้นฉันและเธอเผลอฝันใฝ่ เพียง หลงใหลในคำพร่ำเสมอ เพียง ตกหลุมรุ่มร้อนอ้อนบำเรอ เพียง ใจเธอแปรปรวนไม่หวนคืน พอ กับรักปักใจในวันก่อน พอ เกินย้อนระลึกนึกเจ็บฝืน พอ สูญสลายคล้ายหัวใจไร้หลักยืน พอ หยิบยื่นแล้วมิได้สิ่งใดแทน เพียงพอ ที่จะรับรู้อยู่ร่มเย็น เพียงพอ เห็นสิ่งอื่นอีกหมื่นแสน เพียงพอ กับชีวิตเกินคิดแค้น เพียงพอ ตั้งหลักแน่นนิ่งลำพัง พอเพียง อิ่มอุ่นฝันกับวันใหม่ พอเพียง ได้ก้าวย่างอย่างมีหวัง พอเพียง ทิ้งอดีตผิดพลาดพลั้ง พอเพียง ฝังชังโกรธหมดโทษกัน จึง เพียงยิ้มพริ้มเบิกบานสานความรัก จึง พอทักความหวังดีที่เคยฝัน จึง เพียงพอต่อบรรลุปัจจุบัน จึง พอเพียงไม่หวั่นความหลังใด เพียง มอบให้อภัยกัน ณ วันนี้ พอ กันทีอดีตเก่าเฝ้าหวนไห้ เพียงพอ จะทวนระลึกตรึกความใน พอเพียง คืนหัวใจให้กลับมา.
20 ธันวาคม 2548 03:14 น. - comment id 547813
คิดได้แบบนั้นก็ดีสินะ อักเสบหลายๆวันไม่ดี จริงไหม เพียงพอ และ พอเพียง กับอดีต ที่เจ็บชํ้า
20 ธันวาคม 2548 08:14 น. - comment id 547845
แวะมาอ่าน ผ่านมายามหนาวครับ...หนาวแล้วนะครับรักษาสุขภาพครับ
20 ธันวาคม 2548 09:58 น. - comment id 547884
หวัดดีครับ เพียงพอ สมชื่อกลอนครับ แค่นี้ก็เพียงพอที่จะ มอบเหรียญทองให้กลอนบทนี้แล้วครับ เยี่ยมจริงๆครับ
20 ธันวาคม 2548 12:40 น. - comment id 547911
..พอเพียง เพียงพอ พอซะดีกว่า จริงไหมเอ่ย ?
20 ธันวาคม 2548 19:21 น. - comment id 548031
พอเถิดเราเขาไปไม่หวนกลับ เพียงเราซับน้ำตาหาผ้าเถิด พอเพียงแล้วรักนี้ที่เคยเลิศ เพียงพอเปิดใจใหม่ให้ตัวจริง
20 ธันวาคม 2548 21:04 น. - comment id 548062
แวะมาทัก พักมาอ่าน และชื่นชมผลงาน
22 ธันวาคม 2548 14:07 น. - comment id 548635
บางสิ่งก็ได้เรียนรู้จากชีวิต บางสิ่งที่ได้เรียนรู้จากชีวิตนั้น ก็มักจะนำเป็นแสงส่องทางชีวิต เราก็เช่นกันค่ะกับคำว่าเพียงพอ สำหรับความรัก อาจจะยังไม่ได้เรียนรู้ แต่เรื่องอื่นๆ แล้ว เพียงพอ ย่อมเป็นคำที่ดีที่สุดค่ะ เคยอ่านคำนำ หนังสือของอิ๋ง ๆ ท่านว่า มากเกินไป ก็ไม่ดี น้อยเกินไป ก็ไม่ดี ต้องพอดี จึงจะดีที่สุด นำมาปรับใช้ได้กับทุกอย่าง แต่เมื่อนำไปเสนอให้ชีวิตจริง กลับถูกปฏิเสธอย่างสิ้นเชิง กำไรสูงสุด ประโยชน์สูงสุด แล้วไหนล่ะนั่น ความพอดี ความพอดี ที่ค้นพบ เป็นบทเรียนชีวิตที่น่าขบคิดทีเดียวค่ะ