..๏ กี่พร่ำคำพูดคราหลังทำผิด ใช่ยึดติดจิตคิดไผล่ให้หวน กี่พร่ำการกระทำยังลอยนวล ใช่จักชวนทะเลาะนั่นประไร แม้มิได้พูดออกเอ่ยจากปาก ใช่ว่าหากรับรู้จักสงสัย แต่เป็นเพราะวันนี้สุดจนใจ เรื่องอื่นเล่ามากมายถาโถมมา จึงขอหยุดฉุดคิดเรื่องเราสอง มิหมายปองตามสบายเชิญเถิดหนา จักมีใครรุมล้อมมากหลายตา มิไปขอเสวนาคำแก้ตัว หากเจอะใครคนอื่นแสนดียิ่ง เขาดีจริงไปเถอะขออย่าชั่ว มิต้องห่วงเกรงว่าจักหมองมัว มิเกรงกลัวหากต้อง .. ไม่มีใคร
15 ธันวาคม 2548 19:04 น. - comment id 546640
แหะๆๆ ไม่ง้อเลยอ่ะ แสดงว่าแน่ใช้ได้ 555++
16 ธันวาคม 2548 20:45 น. - comment id 546702
ไม่ได้หลอกบอกเลยเฉลยให้ ความจริงใจมีอยู่คู่เราสอง มิเคยให้ใครชิดคิดจับจอง ทุกครั้งปองแต่รักเราขอเข้าใจ ส่วนเหตุการณ์วันนั้นที่ผันผ่าน ใจร้าวรานยิ่งหนักรักผลักไส เพราะภาพที่พี่เห็นความเป็นไป มันไม่ใช่อย่างที่เห็นความเป็นจริง เพราะตัวน้องแค่จะปลอบและตอบกลับ เพื่อนที่รับความผิดหวังที่นั่งนิง เลยกอบกุมมือไว้ไม่ประวิง หวังแอบอิงดูแลเพื่อนย้ำเตือนกัน มิได้คิดเป็นอื่นให้ขื่นขม ใจชื่นชมรักชอบมอบเธอฉัน คนอื่นเป็นแค่เพื่อนย้ำเตือนกัน ในทุกวันยังรักเราเฝ้าดูแล ขออภัยที่มาต่อกลอนด้วยช้า เมื่อเช้าไปหาหมอมา พอตอนบ่ายเน็ตที่ทำงานใช้ไม่ได้เลย อิอิ
16 ธันวาคม 2548 08:52 น. - comment id 546832
หมื่นเหตุผลที่มีอยากทิ้งกัน ไม่คงมั่น...สัญญาวาจาบอก เมื่อไม่รักจริงใจใยมาหลอก คนกลับกลอก...อยากไปก็จงไป... .....ไปให้พ้นคน โลเล......
16 ธันวาคม 2548 14:54 น. - comment id 546975
ยังมีเราชาวกลอนนอนตรงนี้ เพื่อนมากมีพี่น้องร้องขับขาน แม้ความรักไม่ผลิออกดอกไม้บาน อกสะท้านช่างมันเท่านั้นเอย
16 ธันวาคม 2548 16:59 น. - comment id 547074
ได้ขอ กับ ขอได้ .. ต่างกันน๊า
16 ธันวาคม 2548 18:33 น. - comment id 547097
แล้วจะเอาอะไรมาขอจิ๊บเนี่ย
17 ธันวาคม 2548 16:18 น. - comment id 547248
ใจนักเลงเหมือนกันนะ ให้เขาไปง่าย ๆ อิอิ