ความรักทำให้คนตาบอดฉันใด ฉันก็คงมองไม่เห็นอะไรฉันนั้น ความรักทำให้หลายคนมีความผูกพัน เฉกเช่นเดียวกับฉันที่ยังคงไม่ลืม ทุกครั้งที่คุยกันฉันมีน้ำตา ทุกอย่างที่เธอพูดมาบอกว่าฉันไม่ใช่ ทุกคำที่เธอพร่ำบอก ไม่เคยมีใจ ทุกอย่างที่เธอมีให้แค่เพียงเพื่อนกัน จะรู้ไหมคนที่เราเคยรัก จะเข้าใจไหมกับข้อความที่ส่งให้อย่างปลาบปลื้ม จะรับไหมกับความห่วงใย ไม่เคยลืม จะรู้สึกไหมว่าคนถูกลืมเสียใจ
14 ธันวาคม 2548 23:05 น. - comment id 546401
ข้อความไม่ครบค่ะ จริงๆ มันต้องมี \"ความรักทำให้คนตาบอดฉันใด\" มาก่อน จีด้าแก้ไม่เปนอ่ะค่ะ แหะๆ ขออภัยผู้อ่านทุกท่านนะคะ
15 ธันวาคม 2548 15:32 น. - comment id 546603
เพื่อนเอย ปุ่มแก้อยู่ตรงนี้จีด้า อยู่ตรงหน้าส่วนตัว ในหัวข้อบทกลอนที่เขียน ปุ่มแรกหลังชื่อบทกลอนนะ
15 ธันวาคม 2548 15:56 น. - comment id 546655
ทุกครั้งที่รู้ว่าเธอไม่รัก ฉันต้องการเป็นอกหักเป็นหนักหนา กี่ครั้งไม่เคยเลือนจากน้ำตา เมื่อรู้ว่าเธอให้ฉันนั้นแค่เพื่อน กลอนเศร้าจังค่ะ
15 ธันวาคม 2548 22:32 น. - comment id 546781
ยามแรกรักน้ำต้มผักยังว่าหวาน พอกลับนานรักหวานพาลเป็นขม ข้อความเคยส่งให้หายไปในสายลม รักขื่นขมเค้าลืมเราแสนเศร้าใจ รักแวะมาทำความรู้จักค่ะเป็นสิ่งแปลกค่ะรุ้ทั้งรู้...ก็ยังคงรัก...
16 ธันวาคม 2548 14:58 น. - comment id 546979
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ทำนั้นเพื่ออะไร \"แต่ทุกครั้งและทุกสิ่งที่ทำนั้นล้วนมาจากความจริงใจ\"..\"เพราะอยากเห็นเธอสบายดี และก็อยากเห็นเธอสบายใจ...ไม่ว่าจะเกิดอะไร..ฉันก็จะยังรักเธอเสมอ\"