เธอมากับสายลมเหงา ที่หอบพาความหม่นเศร้ามามอบให้ ฉันมากับเม็ดทราย ที่หอบพาความเดียวดายมาโปรยฟ้า เมื่อไหร่ที่ลมพัด คลื่นทะเลเห่ซัดเม็ดทรายมา เม็ดทราย ก็ฝัน (ไปไกล) ว่า จะกระพริบพรายที่ปลายฟ้าได้เหมือนดาว แต่แล้วเม็ดทราย ก็ทำได้แค่เพียงฝัน มองดาวอย่างเงียบงัน กับความไหวหวั่นในคืนหนาว สายลมมาจากลา ทิ้งเม็ดทรายไร้ค่าเฝ้ามองดาว พอดาวไหว ใจก็เหงา น้ำตาพร่างพราว "น้ำตาทราย" -`๏- G e n i 3 -`๏- You came with lonely wind That brought along sadness I came with a grain of sand That brought lonesome to scatter over the sky When the wind blew The waves brought sand to shore A grain of sand then dreamed that It would have been sparkle at the horizon like stars But a grain of sand could only dream Staring at the stars quietly with uncertainty through a cold night The wind waved good-bye, left the worthless sand staring at the stars When the stars moved, heart was lonely in tears " S a n d t e a r s " Translated by :: Ros
14 ธันวาคม 2548 04:13 น. - comment id 545991
เคยนั่งมองหมู่ดาวพราวเต็มฟ้า ปรารถนาดอมเด็ดหนึ่งดาวนั้น ความเป็นจริงคือทำได้เพียงรำพัน แล้วก็ฝันเพียงแล้งแล้งเพียงลมลม แต่รู้ไหมในขณะขณะนั้น ในห้วงฝันภวังค์ทุกข์หรือสุขสม เกรียวคลื่นก็ซัดมาคราต้องลม ทรายที่ถูกน้ำพรมกลับพริ้งพราย อะไรหนอ .... มีค่ามากกว่ากัน ดาวบนฟ้าล้านพันอันเฉิดฉาย หรือวัสดุสร้างบ้านเรือนอันเรียกทราย หนึ่งอยู่ปลายฟ้ากว้างกับปลายเท้า ไม่เศร้าได้มั้ย
14 ธันวาคม 2548 09:01 น. - comment id 546009
ทุกอย่างมีคุณค่าในตัวของตัวเองเสมอ บางช่วงเวลาที่เม็ดทรายกระทบแสงแดด ก็งดงามไม่แพ้กับดวงดาวบนฟ้าเลยคะ กลอนไพเราะเช่นเคยนะจ๊ะ
14 ธันวาคม 2548 10:48 น. - comment id 546062
อ่านแล้วมีความรุ้สึกออ่นไหวละมุ่นละไมเหมือนเม็ดทราย สายลม ความเหงา ได้อารมณืดีจริงๆๆค่ะ
14 ธันวาคม 2548 10:52 น. - comment id 546064
กลอนไพเราะจังเลยครับ... ... อ่านแล้วเหงา.. . บทกลอนประทับใจจัง.
14 ธันวาคม 2548 11:07 น. - comment id 546076
เธอมากับสายลมเหงา แล้วก็เพิ่มความเศร้าให้กับฉัน เมื่อรักสลายเธอก็หายไปจากกัน เหลือไว้เพียงความนิรันดร์คือความช้ำและเดียวดาย เศร้าจัง แต่ก็แต่งได้ดีนะค่ะ คิดถึงด้วยค่ะ
14 ธันวาคม 2548 12:00 น. - comment id 546119
สวัสดีค่ะ.... .........น้ำตาลสายคงหวานตาดูนะค่ะ....อิอิอิ.. แวะมาทักทายค่ะ....
14 ธันวาคม 2548 15:37 น. - comment id 546223
น้ำตาทรายร่วงหล่นบนชายหาด เหมือนภาพวาดสุดสวยด้วยแสงใส งามยิ่งกว่าดาวระยิบกะพริบไว ประทับใจแม้ทรายมิหมายเอย
14 ธันวาคม 2548 22:47 น. - comment id 546398
เม็ดทราย ห่างช่วง ชั้นดวงดาว อยากพราย วิบวาว สกาวใส ทรายแล้ง แห้งหมอง มองการณ์ไกล ทำได้ เพียงพาด ถมหาดงาม สะเทือนใจดี รูปสวย
15 ธันวาคม 2548 09:35 น. - comment id 546477
.. อ่านแล้วยิ้มได้อย่างเดียว ..
15 ธันวาคม 2548 20:38 น. - comment id 546746
:: คุณ nig สวัสดีค่ะ มาตอบคนแรกเลย ขอบคุณมากนะคะ จริงๆ ตอนนี้หายเศร้าแล้วค่ะ (แต่พรุ่งนี้ไม่สัญญานะคะ) :: คุณ แอ็ปเปิ้ล อยากจะคิดได้อย่างนั้นบ้างจัง แต่ทำยากจังเลยอะ ขอบคุณที่เปิ้ลแวะมานะ ไว้วันไหนไม่ขี้เกียด จะขออนุญาติ ไปเก็บกลอนเปิ้ลนะ ชอบอยู่หลายบทเลย :: คุณ silky สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ ไว้จะไปเยี่ยมนะคะ :: คุณ พันดาว สวัสดีจ๊ะพันดาว อ่านคอมเม้นท์พันดาวแล้วหน้าบานเลยเนี่ย อ้อ! มาขออนุญาติพันดาวอีกคนนะ ว่าเราจะขอเก็บกลอนของพันดาวน่ะ แต่วันนี้ขอตอบคอมเม้นท์ เพื่อนๆ อย่างเดียวก่อน ถ้าขยันแล้วจะเข้ามาเก็บจ๊ะ :: คุณ ผู้หญิงไร้เงา พี่ตูน สวัสดีค่ะ กลอนพี่ตูนก็เศร้าเหมือนกันค่ะ แต่หวังว่าคนแต่ง คงไม่เศร้าเหมือนกันนะคะ -*- ไว้จะแวะไปเยี่ยมนะคะ :: คุณ extreme life ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ กลอนที่แต่งตอบความหมายดีจังค่ะ :: คุณ ดาวอังคาร คุณดาวฯ สบายดีนะคะ แล้วไว้เจอกันเมื่อชาติต้องการน๊าา อิอิ :: คุณ พี่กีกี๊ พี่กี้ หวัดดีค่ะ ดีใจจัง ที่พี่กี้แวะมา ไปอ่านเรื่องสั้นของพี่กี้อะ เรื่องอะไรน๊าา ความกลัว อะไรเนี่ยแหละ ชอบจังเลย แอมขอ save เก็บไว้นะ ..
15 ธันวาคม 2548 20:44 น. - comment id 546749
:: คุณ แสงไร้เงา โอยยย ตายๆๆๆๆๆ ขอโทษสักร้อยครั้งเลยค่ะ มองไม่เห็น คอมเม้นท์คุณได้ไงเนี่ย มันน่าเขกหัวตัวเองจริงๆ ขอโทษนะคะ อย่าเพิ่งงอน หรือน้อยใจนะคะ ไม่ตั้งใจจริงๆ ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะเข้ามา ไว้จะแวะไปทักทาย (ด่วนเลย) ค่ะ