ไร้เรื่องรักเรียงร้อย คอยขับขาน โศกซมซานซึมเศร้า เหงานักหนา เก็บกลืนกล้ำก่ายกอด ตลอดมา น้ำนองหน้านานเนิ่น เกินเจ็บจำ แม้นอ้อยตาลหวานลิ้นยังสิ้นรส คงต้องหมดสิ้นไร้ในชุ่มฉ่ำ เพราะหัวอกกลัดหนองต้องรับกรรม ถึงหวานล้ำเลิศวิไลไม่เหลียวแล เหลือแต่ความขื่นขมระทมจิต ยากจะคิดลืมได้ใจพ่ายแพ้ เหมือนความรักถูกปล่อยโดนลอยแพ ตามกระแสธาราจะพาไป หากจะปลงวันนี้คงดีกว่า แค่หวังว่าสักวันเลิกหวั่นไหว ชิมอ้อยตาลหวานล้ำชื่นฉ่ำใจ วันหน้าได้พบรักใครสักคน
8 ธันวาคม 2548 23:56 น. - comment id 544892
ไม่แน่นะ ปีหน้า อาจจะได้เจอก็ได้อะ แบบบ เดินๆๆแล้ว ตกหลุม อะ แต่ไงก้ เจอเร็วๆๆละกันนะพี่ ใครจะโชคร้ายนะ
9 ธันวาคม 2548 01:39 น. - comment id 544904
โดนน้ำตาลขมเข้าให้ คงสักวัน อาจพบคนคบหา คงสักวัน สมอุราฟ้าอุ้มสม คงสักวัน พบดังใฝ่ได้ภิรมย์ วันนี้ขม ไปก่อนหนาน้าเรไร
9 ธันวาคม 2548 01:54 น. - comment id 544906
..@ I like this poem @...
9 ธันวาคม 2548 02:08 น. - comment id 544909
รูป คุ้นๆๆๆจังเลยนะพี่ ๆๆๆๆ นึกถึงเพลง ก็อด จักรพรรณเลยอะ ต้องมีสักวัน ๆ ท่องคำเติมฝัน ไม่ท้อไม่หวั่นด้วยใจที่มี
9 ธันวาคม 2548 09:43 น. - comment id 544963
สวัสดีค่ะ คุณเรไร หวังเช่นนั้น เหมือนกัน...
9 ธันวาคม 2548 21:41 น. - comment id 545168
คงสักวันที่ได้ตามใจปรารถนาเนาะ
10 ธันวาคม 2548 17:40 น. - comment id 545347
ช่ายพี่ ต้องมีสักวัน ที่เราได้ก๊. เหล้า ร่วมกัน 55 +