..๏ ใยลังเล


..๏ ใยต้องซ่อนความไหวหวั่นมิให้เห็น
หากเจ้าเป็นดั่งคิดผิดนักหรือ
ใช่เขานั้นจักเป็นเรื่องเก่าคือ
จะยึดถืออดีต เพื่ออะไร
ครั้นเมื่อเขาถามไถ่หมั่นมาหา
ใยขวัญตากลับตอบอย่างเฉไฉ
รักไม่รักอย่างคิดควรตอบไป
ฤาไม่พร้อมมีใคร .. ตอบตามจริง
ล่วงเข้าเดือนธันวาหน้าหนาวแล้ว
โธ่ ! น้องแก้วยังกลัวในทุกสิ่ง
หากเขามีไมตรีที่ดียิ่ง
ใยประวิงมิกล้า .. มัวลังเล  ๚ะ๛

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ไวยากรณ์ 8 ธ.ค. 2548 11:46 น. - ID 84057

1046

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/84057 ที่มา: http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem84004.html , ไวยากรณ์

comments powered by Disqus

บินเดี่ยวหมื่นลี้

8 ธันวาคม 2548 12:09 น. - comment id 544710

ชอบบทสุดท้ายจังครับ และชอบข้อความที่ฝากให้คุณอัลฯด้วย..5555...เอาคืน..เอาคืน...

อัลมิตรา

8 ธันวาคม 2548 21:25 น. - comment id 544876

ไย .... ต้องไม้มลายจ๊ะ

 ข้างบนน่ะ ตีปีกพั่บ ๆ ระวังโดยสอยด้วย .38 นะ

๑ แสงไร้เงา ๑

9 ธันวาคม 2548 02:10 น. - comment id 544910

ได้ยินข่าวว่า คุณอัลมิตราจะสอยด้วย .38 
ก็เลยแวะเอาเบาะนุ่มๆมาให้รองให้คุณบินเดี่ยวฯค่ะ......อิอิอิ....


แวะมาป่วนค่ะ....




...หนาวแล้วดูแลสุขภาพนะค่ะคุณไวยากรณ์...