คิมหันต์ผันวนจนพ้นผ่าน ตามกฎแห่งฤดูกาลไม่แปรเปลี่ยน สร้างความต่างกรายย่างเข้าเยี่ยมเยียน ใจคิดย้ำวนเวียนคิดเยียนเรือน อาจบางทีมีหมู่ชนคนหมื่นแสน กลับแร้นแค้นนคนผูกมิตรคิดเป็นเพื่อน ยังคงเหงาเปล่าว้างร้างแรมเดือน อยากไปเยือนหย่อมเหย้า ,โปรดเข้าใจ ฯ ข้าพากเพียรเขียนไถ่ถามความคิดถึง ได้แค่เพียงบรรทัดหนึ่งหรือเพียงสอง ยังสุขกายไม่คลายรักแม่เนื้อทอง แล้วเรื่องน้องลองเล่าให้เหงาคลาย ใจอยากส่งแต่คงไม่, เพราะใจรู้ ความมีอยู่ไม่ครบความตามมุ่งหมาย ทุกคำข้าเปลี่ยวหนาวเศร้าเดียวดาย แม่เนื้อทรายเจ้าสูงค่ากว่าถ้อยคำ หลากยานยนต์ทะยานผ่านน่านฟ้า สุริยาสาดแสงแรงร้อนร่ำ แม้นชะตายังดีได้ไร้เคราะห์กรรม ใจกลับย้ำยังขาดเคหาสน์หทัย โปรดปลดปล่อยเปลื้องถวิลในจินต์ข้า โบยบินกล้าสู่เสรีที่เคลื่อนไหว วอนคำพรพระองค์เอื้อเกื้อทางไป สู่สถานเรือนไกลใกล้กมล คล้ายสักคนลิขิตชีวิตข้า ยากยิ่งกว่าเก็บทั่งเอามาฝน ได้ดั่งใจไยยากยิ่งนะชีพคน กลั้นอดทนตามทางอย่างที่เป็น ข้าเพิ่งรู้เหตุใดใยจึงจาก เจ้าจึงพรากไม่ร่วมทางสร้างทุกข์เข็ญ เพราะไม่ใช่ในฝันจึงต้องเว้น แม่เนื้อเย็นเชื่อเสมอเธออาลัย กลั้นใจจวบเหมันต์มาผันผ่าน หนาวเนิ่นนานวานหยุดลงได้ไหม เหน็บเยียบเย็นเจ็บทรวงห่วงฤทัย มีไหมใครช่วยข้าล้าเหลือที คนมากมายรายล้อมอยู่ทุกทิศ แต่ไร้มิตรมิ่งขวัญหวั่นทุกที่ สักครั้งเถิดพรหมลิขิตผู้แสนดี ขีดชีวาข้านี้ให้มีเธอ ข้าจะปลดพันธนาการชีวิต ปลดดวงจิตที่รักมั่นเสมอ ยอดชีวันฉันจะรีบไปพบเจอ ทุกย่างก้าวนี้เพื่อเธอแม่เรือนใจ โปรดปลดปล่อยความถวิลในจินต์ข้า แม้ถูกพร่าชีวิตปลิดตักษัย ยามตะวันลาลับดับแสงไฟ ข้ากำลังกลับไปสู่ใจเธอ
1 ธันวาคม 2548 12:11 น. - comment id 543081
Home Michael Buble -------------------------------------------------------------------- Another summer day Is come and gone away In Paris and Rome But I wanna go home Mmmmmmmm Maybe surrounded by A million people I Still feel all alone I just wanna go home Oh I miss you, you know And Ive been keeping all the letters that I wrote to you Each one a line or two Im fine baby, how are you? Well I would send them but I know that its just not enough My words were cold and flat And you deserve more than that Another aerorplane Another sunny place Im lucky I know But I wanna go home Mmmm, Ive got to go home Let me go home Im just too far from where you are I wanna come home And I feel just like Im living someone elses life Its like I just stepped outside When everything was going right And I know just why you could not Come along with me But this was not your dream But you always believe in me Another winter day has come And gone away And even Paris and Rome And I wanna go home Let me go home And Im surrounded by A million people I Still feel alone Oh, let go home Oh, I miss you, you know Let me go home Ive had my run Baby, Im done I gotta go home Let me go home It will all right Ill be home tonight Im coming back home --------------------------------------------------------------------
1 ธันวาคม 2548 12:19 น. - comment id 543089
แวะมาชื่นชมค่ะ..........
1 ธันวาคม 2548 13:05 น. - comment id 543117
เธอเก่งกาจในการเขียน เธอพากเธอเพียนเขียนได้ บทกลอนเธอไพเพาะจับใจ เคหาสหน์ททัยของใครฤา ถอดความจากเพลงได้เพราะมากๆๆจ๊ะ แวะมาชื่นชมค่ะ..
1 ธันวาคม 2548 16:03 น. - comment id 543163
โอ คมทุกคำเลยทีเดียว หาเคหาสน์ใจเลยนะ เอากระท่อมก่อนดีกว่ามั้ง
1 ธันวาคม 2548 17:28 น. - comment id 543186
งงดีค่ะ อ่านแล้ว งง เราว่าคุณแต่งเก่งนะ แบบว่าภาษาดี แต่จำได้ว่าเค้าเปรียบเนื้อทรายกับนัยน์ตาไม่ใช่หรอ ทำไมเอามาเปรียบเป็นคนอะ บางบทอ่านแล้วแอบ งง ด้วย นี่เราพูดตรงๆก็อย่าโกรธนะ ภาษาดี แต่อ่านแล้ว งงอะ แต่โดยรวมก็ดีแหละ ปล. อย่าโกรธกันนะ วิจารณ์ตรงๆ การแต่งกลอนจะเก่งขึ้นได้ก็เพราะการฝึกฝน และเสียงวิจารณ์นี่แหละ
1 ธันวาคม 2548 20:23 น. - comment id 543244
เคยคิด .. ไม่มีคำว่า สายเกินไป แต่ต้องคิดใหม่ เมื่อเธอไปกับเขา รู้ตัวว่ารัก ก็ต้องจบกับตัวเรา เหลือเพียงความเศร้า ที่เข้ามาเยือน +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
1 ธันวาคม 2548 20:55 น. - comment id 543255
มาอ่าน ๆ ครับ เจ้าพานทองหมายเลข 4
1 ธันวาคม 2548 23:03 น. - comment id 543272
แวะอ่านนะคะ
2 ธันวาคม 2548 08:53 น. - comment id 543310
มาเยี่ยมครับผม
3 ธันวาคม 2548 16:26 น. - comment id 543565
งามค่ะ
6 ธันวาคม 2548 17:51 น. - comment id 544118
ต้อง
เลยอะ เก่งจังกร
เพราะมากๆๆๆ เลยนะนี้ เพื่อนใครก็ไม่รู้เนาะ
เพราะจน
55555 หิวข้าวแล้วสิ เลี้ยงหน่อย ค่าชม ระวังเถอะ ของรักจะห่างหายจาก เคหาสน์หทัย
จะว่า คนน่ารัก อย่างเราไม่เตือน