อยากมีความรักแบบลูกหมา ที่เปี่ยมด้วยศรัทธาเต็มไปด้วยรักในดวงตาอันโปร่งใส รู้จักรัก คือการให้ โดยไม่หวังสิ่งใด ไม่ต้องรักอย่างหวาดระแวงไป..เช่นในปัจจจุบัน อยากมีหัวใจอย่างลูกหมาน้อย อยากรักใครด้วยใจต็มร้อยโดยไม่ไหวหวั่น อาจเพราะเวลาที่หมุนไป.. กับประสบการณ์ที่เข้ามาในแต่ละวัน ทำให้หัวใจที่ไร้เดียงสานั้นหล่นหายไป ทั้งที่แต่ก่อน จำได้ว่ามานั่งดูตารางสอนคอยเฝ้ามองว่าเขาจะมาตอนไหน จำได้ว่ามีเจี๊ยบกับน้อยหน่า เดินเริงร่ากันไป และคุยเรื่องไร้สาระในสายตาผู้ใหญ่--อย่างเบิกบาน My Puppy Love กับรักครั้งแรก เป็นความรักที่ให้โดยไม่หวังอะไรมาแลก แสนไหวหวาน หมาน้อยที่เฝ้าคอยรักใครมันเป็นอะไรที่ซื่อใสมาช้านาน เหมือนตัวฉันกับวันวาน ที่ไม่ต้องรักใครด้วยการเผื่อใจ ฉันแค่อยากรู้สึกอย่างนี้อีกครั้ง ไม่ต้องเฝ้าระวัง แต่รักใครจริงใจจริงจังอย่างโปร่งใส แม้วันนี้จะไม่มีเจี๊ยบกับน้อยหน่า... แต่เรื่องราวที่ผ่านมายังอยู่ในหัวใจ ที่นึกถึงคราใด ก็สร้างรอยยิ้มให้กับหัวใจในทุกเรื่องราว *ช่วงนี้เข้ามาลงกลอนเยอะ เพราะไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม อันนี้อาจจะมาแนวแปลกๆ เรื่องของเรื่องคือวันก่อนเพื่อนมันเล่าเรื่องความรักในวัยเด็กให้ฟัง ก็เลยพาลคิดถึงมันอีก ไม่เหมือนตอนนี้ที่รักใครแล้วเราต้องหวังอะไรมาบ้างตอบแทน ของที่ให้มันเริ่มมีราคามากขึ้น แทน ลูกอม หรือ ไอติมในวัยนั้น การเดินจูงมือกันแบบวัยเด็ก รอยยอ้มที่มีแก้มอมชมพู มันอาจจะไม่มีอีก แต่มันยังอยู่ในใจนี้ ของเราตลอดไป
29 พฤศจิกายน 2548 16:11 น. - comment id 542585
ความรักจากเด็กน้อยที่แสนดี คงจะมีอยู่ในความทรงจำ พอเติบโตเป็นผู้ใหญ่พบเงือนงำ ใจถลำพบรักลวงหว่งน้ำตาพาไหลริน อ่านแล้วทำให้เราอมยิ้มในสิ่งที่ท่านเล่าเลย แต่ความรักแบบเด็กๆของเรากับไม่มีเลย...เฮ้อ แปลกไหม.......เรารู้แต่ว่าเรามีเจ้าแมวเหมียวหลายตัวให้เรารัก....อิอิอิ
29 พฤศจิกายน 2548 16:19 น. - comment id 542591
แสดงว่าคุณแก้วนิดาก็เป็นเหมือนๆกันเลยสินะ อิๆๆ ดีจังที่มีคนเป็นแบบเดียวกัน(ว่าแต่เจ้าเหมียวนะขออุ้มด้วยนะ)
29 พฤศจิกายน 2548 16:39 น. - comment id 542608
My Poppy Love : ไม่มีอ่ะ...รักแรกนี่ก็วัยรุ่นแล้วนะ... เอาน่า อย่างน้อยก็มีบ้างแล้วกันนะ......
29 พฤศจิกายน 2548 16:57 น. - comment id 542635
คุณแมงกุ๊ดจี่รักแบบวัยรุ่นมันยังไม่ใสเท่ารักในวัยเด็กนะ สำหรับเรา แต่ดีจังที่คุณเข้ามาตอบ กลัวจะคิด+รู้สึกไปคนเดียว
29 พฤศจิกายน 2548 21:08 น. - comment id 542703
29 พฤศจิกายน 2548 21:08 น. - comment id 542704
อยากมีรักแบบลูกหมา เพียงพบหน้าหมาน้อยแล้วใจสั่น ให้โหยให้คิดถึงกันและกัน หมาตัวนั้นเธอส่งให้แล้วไปเลย เค้า..บอกว่าขี้เกียจเลี้ยงค่ะเลยฝากยาวค่ะคงไม่มาเอาคืนแระ แวะมาทักทยกันบ้างค่ะ
29 พฤศจิกายน 2548 22:15 น. - comment id 542724
แบบเบิร์ด เบิร์ด ล่ะ ... มีมั๊ย
30 พฤศจิกายน 2548 08:10 น. - comment id 542752
แบบกลอนมีสัมผัส มีป่าวครับ รออ่านอยู่ หรือวิจารณ์เป็นอย่างเดียว เอาหวานๆสักหน่อยน่า..น่ะ สัก บทสองบท เดี๋ยวช่วยดูให้
30 พฤศจิกายน 2548 11:58 น. - comment id 542827
ไม่น่าเชื่อ เคยรวมเล่มหนังสือกลอนได้ไง
30 พฤศจิกายน 2548 13:19 น. - comment id 542843
ถึง คุณhcl ดีจังที่เข้ามาตอบ คราวก่อนก็เข้าไปในกลอนของคุณก็เพราะดีนะ ตอบ คุณSilky เค้าที่ว่าคือใครอ่ะ?? งง แต่ดีจังที่แวะมาทักทายกันบ้าง มิตรภาพเรายังมีให้กันเสมอ แด่ คุณพี่อัลมิตรา แบบเบริ์ดๆ อ่ะคงไม่มี มีแต่แบบเฟี้ยตเตอร์เท่านั้น(ผู้ที่รักในการเขียนกลอนวัยรุ่น) ถึง คุณเรไรพูดถึงกลอนที่แต่งคุณดูตรงไหนไม่มีสัมผัสอ่ะ วิจารณ์ด่วนนะ แต่เราเข้าใจที่คุณสื่อ คงจะหมายถึงกลอนแปดที่มีมาตราสัมผัสและการบังคับจำนวนคำ แล้วคุณทำไมไม่ติกลอนที่เราเขียนล่ะ อยู่ๆมาบอกให้เขียนกลอนแปด(ไม่ใช่กลอนรักวัยรุ่น) เราบอกตรงๆว่าไม่ถนัด เคยเขียนกับเจลใสอยู่ตอนไปแข่งระดับประเทศมาเหมือนกัน แต่มันนานมากแล้ว อีกอย่างการที่เราไม่ถนัดกลอนแปดแต่บางอันก็เข้าไปติ(หรือเปล่า) อยากจะบอกว่าหลายๆบทในนี้ไม่ใช่กลอนแปดเสียทีเดียว มันค่อนข้างจะกึ่ง แต่ถ้ามีแนวโน้มมากหน่อยเราจะดูที่ความสมบูรณืเป็นหลัก หมายถึง ภาพรวมไม่ไปติตรงรายละเอียดเพราะเราก็ไม่รู้ตรงจุดเฉพาะ เช่นการลำดับเรื่องราวและการสอดรับ การเขียนวรรคฮุค อันที่จริงมันก็ไม่ได้ต่างกันจนเกินไปนี่กลอนทั้งสองแบบน่ะ สังเกตดูว่าบางคนเขียนค่อนข้างดี(อาจจะมีข้อบกพร่องบ้าง) เราก็ไม่ติเลย ก็จะผ่าน เพราะบอกแล้วไงสำหรับกลอนแปดดูแค่ภาพรวม ยิ่งถ้ากลอนกึ่งๆน่ะ เราก็ดูหมดนะ เอาเป็นว่าคุณเมลล์มาคุยกันดีไหม นะๆๆ ถึง คุณเรี่ยมเร้ 30 มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนี่ถ้าเราจะรวมเล่มหนังสือมาบ้าง หลายๆคนในที่นี้ก็มีแววออก เช่นคุณใบไม้ ชอกโกแลต ฯลฯ ปัจจุบันก็ยังคุยกับน้องนักอ่านอยู่เลย ทำไมเหรออ่ะ?
1 ธันวาคม 2548 09:55 น. - comment id 543032
บทกลอนดีมาก
1 ธันวาคม 2548 10:09 น. - comment id 543035
คุณเฟี๊ยตเตอร์ กลอนเปล่ามีลักษณะการสัมผัสที่ไม่มีการบังคับทั้งคำและผังจึงไม่สามารถชี้หาประเด็นความถูกหรือไม่ถูกได้ กลอนเปล่าเขียนจากอารมณ์ ความรู้สึก และการที่คุณออกมาชักดิ้นชักงอเพราะ สมาชิกหลายท่านในบ้านกลอนเห็นว่าคุณเที่ยวไปวิจารณ์กลอนแปด ทั้งๆที่คุณเองก็บอกว่าไม่ถนัด ฉะนั้นอย่าไปวิจารณ์ใครเขาอีกเลย เพราะกลอนไม่ใช่ใบตองแห้ง ที่ว่าไปเขียนระดับประเทศมา คนเคยเขียนระดับนั้น กลอนก็เหมือนการขี่จักรยานนั่นแหละ เขียนได้แล้วจะไม่มีวันลืม อาจจะติดๆขัดๆบ้าง แต่ก็ยังเขียนได้ หรือว่าขี่จักรยานไม่เป็นละ คงจะว่าแก้ตัวไปอย่างนั้น หากว่าเขียนกลอนแปดไม่เป็นก็อย่าไป แสดงความอวดรู้ที่กระทู้ไหนอีกเลย และไม่มีความจพเป็นที่ต้องเมล์คุณกับคุณ หากจะเขียนกลอนแปด จะเริ่มต้นทบทวนความหลัง หากติดขัดตรงไหน เมล์มาแล้วกันผมพอจะช่วยได้ ยินดีเสมอ
1 ธันวาคม 2548 13:54 น. - comment id 543135
To Mr.อภิวัชร์ สุนทรอ่อง Thanks for your compliment. I am so happy to hear that. To Mr.เรไร As you siad that it is impossible to forget the poem writen skill but I also did not say I forgot it. I just told you that I am not able to write that poem style. I don\'t care what do you think and tried to upset me. I never distrub you and I read your poems they are so good. If the person who talked to you felt upset with my comment or disagree even if they wrote the teenaged poem it is fine. In addition, it doesn\'t matter if the reader is not professional because everybody can also see which poem is good or not. If you need only the comment or suggestion from the professional only then you will not learn. It is easy to see the visible example, in the poem contest, it doesn\'t have the teacher who is professional with poem to give the judgement but the contest still be fine. I think I am right because I use only polite words. I have ever talked to my friend who is closed to the member in this website, he told me that SOME memeber here does not agree the reader view point which is leaded them to improve the poem. If your friends are that kindda person then they will not learn anything. PS. I apologize for typing in English because I use the campus computer which does not work in Thai. 2. You shold tell me the poetry\'s name who wrote the original Thai poem, I will know and learn the failure.
1 ธันวาคม 2548 15:22 น. - comment id 543151
คุณเรไร เราเข้าไปอ่านกลอนของคุณก็ดีออก อีกอย่างอยากจะบอกว่า เราไม่ได้บอกว่าลืม แค่บอกว่าไม่ถนัด วันก่อนเพิ่งรู้ว่าที่นี่เขาจะไม่ติกัน มีแต่ชมอ่ะ เพิ่งรู้ อิๆๆ
1 ธันวาคม 2548 19:14 น. - comment id 543209
แวะมาอ่าน ขอโทษนะครับที่มาช้า สัตว์เลี้ยงของมนุษย์ สุนัขคือประเภทที่ซื่อสัตย์ที่สุด ถ้าคนเราซื่อสัตย์เหมือนสุนัข โลกนี้คงน่าอยู่ขึ้นไปมากกว่าที่เป็น +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
2 ธันวาคม 2548 02:30 น. - comment id 543296
ไม่มีความรู้ก็อย่าไปติ ไม่มีมาตราฐาน มีวุฒิภาวะพอหรือเปล่า ผมถูกชำแหละออกบ่อยไป แต่ต้องจากคนที่มีคุณสมบัติ ไม่ใช่อวดเก่ง ที่ไหนก็ติได้ ถามตัวเองก่อนว่าทำได้หรือเปล่าไปติเขา ยังทำไม่ได้ก็อย่าไปยุ่ง บางคนกำลังหัดเขียน เริ่มเขียน เลิกเขียนไปเพราะคุณกี่คนแล้ว เพราะคนอยากดังอย่างคุณน่ะ สงสารเด็กๆเถอะอย่าไปยุ่งกับเขาเลย เก่งจริงไปวิจารณ์ คนที่เขาเขียนเป็นสิ
2 ธันวาคม 2548 22:35 น. - comment id 543480
คุณเมกกะ ดีจังที่เรายังมีอารมณร่วมกัน อิๆๆ คุณเรไร ก็ต้องขอเงียบล่ะนะ คุณเป็นผู้ใหญ่กว่า และหลายๆครั้งที่ติ ก็ไม่ได้รุนแรง และไม่ว่าเรื่องใดก็ตามเราต้องน้อมรับความคิดเห็นของผู้อื่นบ้าง ไม่ใช่โดนตินิดติหน่อยก็ท้อ หรือไม่ยอมรับความคิดเห็นคนอื่นๆก็จะไม่มีวันเรียนรู้เลย ในฐานะที่คุณโตกว่าและเป็นผู้ใหญ่แล้วก็น่าจะเชขข้าใจพอนะขอรับ
11 ธันวาคม 2548 16:08 น. - comment id 545410
เหอๆ อย่าทะเลากกันน๊า คะ.. นัสชอบนะกลอนบทนี้ ทั้งที่แต่ก่อน จำได้ว่ามานั่งดูตารางสอนคอยเฝ้ามองว่าเขาจะมาตอนไหน จำได้ว่ามีเจี๊ยบกับน้อยหน่า เดินเริงร่ากันไป และคุยเรื่องไร้สาระในสายตาผู้ใหญ่--อย่างเบิกบาน น่าฮักๆ มาทักทายนานๆทีค่า.. ..แบบว่าสอบหัวหมุนติ้วววๆๆ