เปิดบันทึกเล่มเก่า อ่านข้อความเหงา-เหงา ช้า ช้า นานเท่าไหร่แล้วที่เขาจากลา นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่รู้ว่าความสุขหน้าตาเป็นยังไง เปิดกี่หน้าก็มีแต่คำว่าเหงา พยายามมองหาคำว่าเรา แต่กลับพบกับเงาของความร้าวไหว บันทึกแต่ละหน้า เปรอะเปรื้อนไปด้วยน้ำตาของคนปวดใจ เปิดไปจนถึงหน้าสุดท้าย ก็เจอแต่ความหมองไหม้เหมือนเดิม
ท้องฟ้า 25 พ.ย. 2548 00:42 น. - ID 83730 
1884
5
0
25 พฤศจิกายน 2548 00:44 น. - comment id 541008
ไม่ได้แต่งซะนาน สนิมเกาะแล้ว
25 พฤศจิกายน 2548 02:06 น. - comment id 541021
บันทึกเล่มเก่า มีไรมากมายที่จดจำนะค่ะ...
25 พฤศจิกายน 2548 03:17 น. - comment id 541028
ทำไมจึงต้องเศร้า เพราะเขา หรือตัวเรา แล้วยังจะเหงาไปเพื่ออะไร
25 พฤศจิกายน 2548 12:42 น. - comment id 541151
เปิดบันทึกที่จารึกถึงความหลัง เหมือนทุกตัวอักษรทุกขังไว้ในความลำพังและเหว่ว้า เหตุการณ์ทุกเหตุการณ์ที่เขียนจดจารจากหัวใจ ทำให้ฉันสั่นไหวเมื่ออะไรอะไรไม่เหมือนเดิมโดนใจค่ะ
25 พฤศจิกายน 2548 13:36 น. - comment id 541208
อ่ะ...มาช่วย..เคาะๆๆๆๆ...สนิม....บันทึกเล่มเก่า... บอกเล่าเรื่องราวความรักในวันก่อน มีภาพความฝันของเราทุกบททุกตอน และมีร่อยรอยซ้ำซ้อน...ของคราบน้ำตา เก็บไว้ในความทรงจำ....นะคะ
25 พฤศจิกายน 2548 19:12 น. - comment id 541365
อ่ะนะ แวะมาชมผลงานจ้า
26 พฤศจิกายน 2548 01:55 น. - comment id 541458
เผอิญมีบันทึกเล่มใหม่มาให้อ่าน ไม่รู้ว่าจะชอบไหม อิๆๆ
26 พฤศจิกายน 2548 07:33 น. - comment id 541486
จะไม่มีบันทึกต่อไปแล้วค่ะ เพราะว่า ... ยิ่งเห็นยิ่งเจ็บ ..
28 พฤศจิกายน 2548 19:53 น. - comment id 542277
เปิดอ่านบันทึกเล่มเก่า หวังเพียงอยากอ่านเรื่องของเราที่เคยหวานไหว แม้ในวันนี้ที่ไม่มีเธอเคียงข้างกาย แต่ทุกอย่างที่บันทึกไว้ยังคงความหมายงดงาม กิเองก็มีบันทึกเล่มเก่าเหมือนกันอ่านทีไรมีน้ำตาทุกทีเลยเนาะ อิอิ กิชอบกลอนวิอีกแร้ววว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
