ภาพที่เห็นตรงหน้าคือความจริง เหมือนโลกทั้งโลกหยุดนิ่งละทิ้งฉัน อยากก้าวออกไปให้พ้นๆ จากความร้อนรนปนเงียบงัน ทำไม? เกิดอะไรกับฉัน? คำถามนับหมื่นพันผ่านเข้ามา ไม่เคยเชื่อคำพูดใครๆ จนเห็นกับตาว่ามันใช่!! ความผูกพันมากมายก็ไร้ค่า รู้สึกได้ถึงความปวดร้าวที่จูงมือความเหงาก้าวเข้ามา การหายใจเข้าออกธรรมดา กลับดูเหมือนว่าจะยากเกิน พันธนาการแห่งใจใกล้ขาดวิ่น ความรักของฉันกำลังจะจบสิ้น แต่หัวใจเธอคงยิ้มกริ่ม สรรเสริญ ฉันจะเลือกเป็นผู้ไปมอบเส้นทางและชีวิตใหม่ให้เธอก้าวเดิน เผื่อวันพรุ่งนี้ที่เธอเผชิญ จะได้ไม่ต้องทนรักกันให้ยากเกิน อีกต่อไป ฉันจะจากไปเงียบๆ ลำพัง จะไม่บอกให้เธอฟัง ถึงเรื่องราวความหลังว่าเจ็บแค่ไหน รู้ตัวแล้วว่าโง่งมอ่อนไหวกับคารมคนหัวไว นับแต่นาทีนี้จะสำนึกเอาไว้ ว่าเธอได้ตายจากไปแล้วจริง - จริง
-`๏-G e n i 3-`๏- 22 พ.ย. 2548 23:09 น. - ID 83653 
1149
7
0
23 พฤศจิกายน 2548 00:05 น. - comment id 540138
ไชโย!!! หน้าม้า มาแล้วววอ่านะ มาประเดิมเลยละกัน ดีใจมากๆเลยน้าาาที่ได้แต่งกลอนด้วยกันนะพี่แอม กว่าจะมีโอกาสเน๊อะ เป็นปีชาติ กลอนบทนี้ต้องยอมรับว่าออกมาอย่างฟลุคๆเลยนะเนี่ย เหอๆ พี่เล่นมาไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเลย จู่ๆก็มาโยนกลอนให้แต่ง 2 บทสุดท้าย ซะงั้น- -\" วันนี้กะลังทำการบ้านอยู่ดีๆ ตื๊ออยู่ได้ เหนมะ ทนมะหวายยเลยเนี่ย ทีไอ้ตอนที่เราตั้งใจจะแต่งกลอนด้วยกัน เป็นเดือนยังไม่เส็ดเล้ยยย ชักจะบ่นมากไปแระ พอดีก่า การบ้านยังไม่เส็ดเลยเนี่ย เพราะใครไม่รุ
23 พฤศจิกายน 2548 08:44 น. - comment id 540171
กาลครั้งหนึ่งความรักที่ผ่านพ้น ลมหายใจของใครบางคนยังเต้นไหวได้แม้ไม่มีเธอ ดีใจจัง เห็นกลอนไพเราะที่รวมพลังของ 2 สาว อิอิ ไม่หลับไม่นอนกันเหรอเนี๊ยะ อิอิโพสกลอนดึกจัง หนาวแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะ
23 พฤศจิกายน 2548 20:34 น. - comment id 540467
อยากให้ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า ไม่ใช่ไม่ใช่อย่างที่เข้าใจได้ว่าเธอเปลี่ยนไปไหน แต่ความจริงคือความจริงและเป็นสิ่งที่ให้ฉันต้องเสียใจ เมื่อเธอกับเข้าชิดใกล้ส่วนฉันเป็นแค่ใครที่ผ่านมาพบเจอ ทุกอย่างในการกระทำ บอกตรงตรงไม่อยากจะจดจำหรือพร่ำเพ้อ เธอคนที่ใช่คนที่คอยห่วงใยให้ละเมอ กับเป็นคนที่เสนอความล้นเอ่อความช้ำใจ ซึ่งสุดท้ายคงได้แต่เอ่ยลา เพราะไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้าก็คงไม่อาจจะชิดใกล้ เมื่อรู้ว่าเธอเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป แถมยังมีหทัยแจกใครใครได้หลายดวงดวงกลอนโดนใจจ๊ะ
23 พฤศจิกายน 2548 21:28 น. - comment id 540484
❣++ตังเม++ โห กวาง .. มาบ่นไรเนี่ยพี่ก็ดีใจเหมือนกันอะ นึกว่าจะล่มเหมือนอันอื่นๆ แล้ว ฝีมือสุดๆ เลยนะตัวเอง ^^ แล้วไหง๋ตอนหลังมาเล่นกันเองซะงั้นอะ - -\" เค้าไม่ได้โยนให้ซะหน่อย แค่ copy ส่งให้ แล้วให้ตัวเองแต่งต่อแค่นั้นเอง .. โห่ เล่นงี้พี่ก็แย่ดิ๊
ส่วนเรื่องการบ้านอะหรอ .. ไม่ต้องเลยๆ บอกว่าจะทำให้ ก็ไม่ยอม .. อิอิ อันนี้ไม่เกี่ยวเน้อออ ห้ามโทษกันเด็ดขาด!! เหอะ ๆ ไปดีกว่า . . ❣ คุณแอ็ปเปิ้ล โหยย ดีใจจังที่เปิ้ลมาเม้นท์อะ .. ขอบคุณสำหรับความห่วงใยละก็คำชมน๊าา ถ้าไม่ได้น้องกวาง เราก็หาทางจบไม่เจอเหมือนกันอะ .. ช่วงนี้อากาศเย็นมากๆ เปิ้ลก็ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ ❣ คุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากค่ะพี่ตูน กลอนพี่ก็โดนใจเช่นกันค่ะ ถ้าว่างจะแวะไปทักทายนะคะ
23 พฤศจิกายน 2548 23:55 น. - comment id 540546
อ่า...นิทานเรื่องนี้ จบด้วยความเศร้า และสอนให้รู้ว่า การตกหลุมรัก ไม่ใช่ความรัก
26 พฤศจิกายน 2548 02:15 น. - comment id 541461
แล้วกาลครั้งหนึ่งนี้นานไหมอ่ะ กลอนเพราะดีนะ
27 พฤศจิกายน 2548 21:34 น. - comment id 541924
① คุณดาวฯ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ ละก็เห็นด้วยค่ะ ว่าการตกหลุมรัก ไม่ใช่ความรัก แต่มันเป็น กับดักนั่นเอง .. แหะๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
