เมื่อวสันต์พร่างพรูสู่พฤกษา ท้องทุ่งนาชุ่มฉ่ำด้วยน้ำฝน กบเขียดร้องครึกครื้นชื่นกมล หมู่มัจฉาว่ายวนชลธาร พอย่างเข้าสิบห้าค่ำเดือนสิบสอง น้ำในคลองนองฝั่งห้วยละหาร ลอยกระทงประเพณีมีมานาน ส่งสัญญาณวสันต์พลันจากลา เมื่อสายลมพัดโรยโชยผะแผ่ว จากทิวแถวโขดเขินสู่เนินผา จากยอดดอยผันผ่านลานศิลา สู่ยอดหญ้าก้านใบจนไหวเอน หนาวลมเหนือเมื่อหนาวผ่านคราวนี้ ยังมิมีแม้นเงาเจ้าให้เห็น ใจซึมเศร้าเหงาเงียบยะเยียบเย็น มิรู้เป็นหรือตายร้ายหรือดี เมื่อปีก่อนย้อนคิดจิตสะอื้น ได้เชยชื่นแก้วตามารศรี อกอิงแอบอุ่นไอในราตรี สองฤดีโยงใยสายสัมพันธ์ เนื้อแนบเนื้อเติมเชื้อไฟให้ไออุ่น อ่อนละมุนเกินใจที่ใฝ่ฝัน เหมือนพระพายถั่งโถมเข้าโรมรัน ให้ไพรสัณฑ์พลิ้วไหวตามสายลม ทั่วทุ่งหญ้าราบเลี่ยนดูเตียนโล่ง ต้นกระโดงโยกโยนเกือบโค่นล้ม เสียงหวีดหวิวกรีดก้องร้องระงม เมื่อสายลมพัดผ่านสะท้านไพร ลมสวาทเงียบสงัดเลิกพัดแล้ว เห็นเพียงแนวรอยทางช่างหวั่นไหว คลองน้ำตาเอ่อนองท่วมห้องใจ เพราะคงไม่มีเหมันต์เหมือนวันวาน ห น า ว ล ม เ ห นื อ เ มื่ อ ล ม ห น า ว ผ่ า น ค ร า ว นี้ ก็ ค ง มี เ พี ย ง ฉั น สั่ น ส ะ ท้ า น ทุ ก ค่ำ คื น โ ศ ก ใ จ อ า ลั ย ล า น ท ร ม า น เ จ็ บ ร้ า ว ห น า ว ก ว่ า ใ ค ร
เรไร 22 พ.ย. 2548 08:52 น. - ID 83625 
1379
10
0
22 พฤศจิกายน 2548 12:11 น. - comment id 539815
ดอกไม้ไพรพรูพร่างลงกลางลาน เพลงสายลมลอยหวานกังวานหวิว ทั่วแนวนาน้ำนองท้องทุ่งทิว ใจโปรยปลิวไปตามห้วงความรัก เหมันต์เอยเคยอยู่เคียงคู่เจ้า โศกเพลงเศร้าซับน้ำตาตรงหน้าตัก เคยสุขสมขมขื่นฝืนใจนัก จึงรู้จักรักเจ้าเท่าชีวา
22 พฤศจิกายน 2548 12:23 น. - comment id 539820
ม่ายเจื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...5555
22 พฤศจิกายน 2548 12:33 น. - comment id 539829
หนาววว ซะ ไม่สบายเล๊ยยย ผลข้างเคียงของการกินยา หรือยาฉีด? สันนิษฐานว่าคนเขียนอยู่ในระหว่างเมายา บทที่ หก กับ เจ็ด ถึงได้ติดกัน เมายา?...ยาไรนะยาใจอ๊ะเป่าเนี่ย อิอิ
22 พฤศจิกายน 2548 12:53 น. - comment id 539858
อ่านแล้วหนาวขึ้นมาทันใดเรยนิคับ อิอิอิ มาแซวกันคับ หวัดดีคับ
22 พฤศจิกายน 2548 12:56 น. - comment id 539865
ถึงหน้าหนาวหนาวเหลือให้เบื่อหนาว ด้วยว่างเปล่าเปลี่ยวร้างเขาจางหาย คนเคยเห็นเหินห่างคนข้างกาย โอ้สลายใจข้าล้าระทม ความเหน็บหนาวคราวนี้เหมือนมีมีด เข้ามากรีดเกิดหนองพุพองสม แสนจะเจ็บจุกอกฟกระบม ต้องนอนตรมขมจิตระอิดระอา
22 พฤศจิกายน 2548 13:00 น. - comment id 539873
เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป ผ่านไปพร้อมใบไม้บาง ร่วงลงพลิ้วปลิวลู่ลงทาง ดูใบไม้บางอ้างว้างเอกา อ่านแล้วคิดถึงเพลงนี้จังคะ ขอให้เหมันต์คราวนี้มีชีวิตชีวานะคะ
22 พฤศจิกายน 2548 13:19 น. - comment id 539886
พิรุนลาไกลให้เหินห่าง เหมันต์ย่างเข้ามาหา คนไกลใยเธอหนี้หน้า น้ำตาฟ้าฤสั่งลาคราเหมันต์ เองานนี้พ่อครัวหัวป่าเรไร....มาส่งข่าวบอกใครหรือเปล่าเอ่ยยย.....
22 พฤศจิกายน 2548 14:22 น. - comment id 539913
หนาวลมเหนือเมื่อลมหนาวผ่านคราวนี้ คงจะมีเพียงฉันสั่นสะท้าน แถมหนาวลึกผนึกไปในดวงมาลย์ เกือบแหลกรานแหลกสลายตามสายลมอย่างนี้มั้งที่เขาเรียกว่าหนาวจับขั้วหัวใจ อิอิ
22 พฤศจิกายน 2548 15:52 น. - comment id 539958
เชียงใหม่หนาวแล้วค่ะ อืมนะ หนาวนี้คิดถึงคราก่อน อ่านะ ^_^
22 พฤศจิกายน 2548 17:31 น. - comment id 539997
หูยยย น่าฉงฉานจัง มาเดี๋ยวพี่จุดไฟย่างให้ จะได้หายหนาว อารมณ์นี้ ทำเป็นด้วยเหรอน้อง
22 พฤศจิกายน 2548 17:42 น. - comment id 540003
หุหุ เชื่อเค้าเลย พี่จิ๋ง (ขอเรียกกะเค้ามั่งซี) กะย่างสดคุณเรไรซะแล้ว
ว่าแต่ว่าพี่จิ๋งเมื่อไหร่จะรับไฟแช็กไปซะทีอ่ะ แจมยื่นค้างจนเมื่อยแล้วนา
22 พฤศจิกายน 2548 18:04 น. - comment id 540016
คลองน้ำตาเอ่อนองท่วมห้องใจ หุหุ .. คลองน้ำตาคงลึกและกว้างพอดูเลยนะคะ ถึง ได้ท่วม ห้องใจพี่ต่อได้ หุหุ ....
22 พฤศจิกายน 2548 20:47 น. - comment id 540080
รักฤดูหนาวนักค่ะ... ยิ่งเศร้า... ยิ่งรัก...
22 พฤศจิกายน 2548 21:19 น. - comment id 540090
แต่เราคิดถึงหมกมันแฮะ อากาศเย็น ๆ นั่ง ผิงไฟ มันหมกอุ่น ๆ แบ่งกันกินกับคนคุ้นใจ วู้สุขใดจะเหมือน อิอิ
23 พฤศจิกายน 2548 05:49 น. - comment id 540153
เขียนได้พราวแพรวยอดเลย เหมันต์ หันไมค์ ใส่ท้องฟ้า ตะโกนว่า รักเธอ เสมอสมร หนาวไหนไหนใจพี่ก็เร่าร้อน โฉมบังอรวอนรออย่าขอลา
23 พฤศจิกายน 2548 12:50 น. - comment id 540267
ใช่ค่ะ คิดถึง...เหมันต์ คิดถึงยอดดอย หมอกหนาๆ ไปขึ้นดอยกันดีกว่าค่ะ
23 พฤศจิกายน 2548 22:33 น. - comment id 540508
คุณ น้ำตาหมอก กลีบบุปผาร่วงโรยระโหยแห้ง ลมพัดแรงปลิดปลงลงสู่พื้น ยามเหน็บหนาวปวดร้าวในคราวคืน น้ำตารื้นระรินรอบขอบดวงตา คุณ บินเดี่ยว เอาน่า ช่วยๆกันเชื่อหน่อยนึกว่าช่วยกันทำมาหากินแล้วกัน คุณ รดา สงสัยหยิบยาผิด ซัดไวอะกร้าเข้าไปแหง๋ คุณ ปักษาวายุ หนาวลมห่มผ้าเขาว่าหาย คุณ ดาวเรือง หนาวลมเหนือเมื่อลมหนาวผ่านคราวไหน เหมือนมีใครทวงถามถึงความหลัง หนาวลมเหน็บเจ็บพะพลิ้วทิวไม้บัง หนาวเพราะชังความชั่วของตัวเอง ยืมเขามาครับ คุณ แอ๊ปเปิล สุชาติ ชวางกลู หรือเปล่าครับ คุณ แก้วนิดา ไม่ได้ส่งข่าวบอกใครหรอกครับ มันหนาวจริงๆ คุณ ผู้หญิงไร้เงา หนาวลมไหนไม่เม่าหนาวลมหวน จิตรัญจวนป่วนปั่นเหมือนฝันค้าง หนาวเพราะลมพุดไปไม่เว้นวาง หนาวอยู่กลางโดดเดี่ยวเหลียวหาใคร คุณ ลอยไปลอยมา ระวังลอยไปในสายลมแล้วกันครับ พี่จึ๋ง เข้าใจครับ สังขาร์เป็นสิ่งไม่เที่ยงครับ 5555 คุณ สีน้ำฟ้า อ่ะน่ะ มีการสนับสนุนด้วย คุณ สาวดำ ระดับแม่น้ำเจ้าพระยาเลยล่ะครับ คุณ ผู้หญิงช่างฝัน เช่นกันครับ ยอมแม้หนาวตายเลยล่ะ คุณ ร้อยฝัน เดี๋ยวก็ถึง ร้อยโลจนได้หรอก คุณ พี่อาภาภัส สวัสดีครับ อยากตะโกนกู่ร้องให้ก้องฟ้า บอกไปว่าฉันหนาวปวดร้าวเหลือ มันเจ็บแปลบแสบสันต์ไปยันเนื้อ ใครจะเชื่อหรือไม่ใคร่ครวญดู คุณ เพรง.พเยีย ดอยไหนครับ นัด วัน เวลา สถานที่มาได้เลยครับ อิอิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
