ปลายฝนต้นหนาว.. ยังเก็บงำเรื่องราว..ความหวั่นไหว ฝนพรำ - ลมโชย..อารมณ์โบกโบยแสนไกล ตะเกียกตะกายคว้าหัวใจ.. ที่ลับหายไปพร้อมลมฤดู ปลายฝนต้นหนาว.. คืน-วันอันแสนยาว..ไม่อาจล่วงรู้ ใต้ผ้าห่มผืนเก่า..คนเศร้าคนนึง ยังไร้คนเหลียวดู และไม่อาจพยุงกายขึ้นสู้..ความหนาวเหน็บ ที่ผ่านมา ปลายฝนต้นหนาว.. คนดี..จะรู้บ้างหรือเปล่า -ว่าฉันก็อ่อนล้า ทุกครั้งที่หลับ..ฝันร้ายยินยับ จะย่างกรายเข้ามา วอนเพียงใต้ผืนฟ้า...มีใจเธอส่งมา... ห่มนอน.. ...
22 พฤศจิกายน 2548 12:10 น. - comment id 539814
จะอีกกี่ปลายฝน...หรือต้นหนาว ฉันยังรอฟังข่างคราวของเธออยู่เสมอ อย่าห่วงไปเลยคนดี..แม้เราไม่อาจพบเจอ ความรักจากฉันจะล้อมรอบกายเธอทุกทีที่หลับตา
22 พฤศจิกายน 2548 12:51 น. - comment id 539856
ปลายฝนต้นหนาว เรื่องราวระหว่างเรายังเหมือนก่อน นอนซะนะคนดีฉันคนนี้จะอยู่ในนิวรณ์ ให้เธอหลับพักผ่อนที่อุ่นอ่อนในอุ่นไอ นอนซะนะค่ะ หลับฝันดีนะค่ะ อิอิ กลอนแต่งได้ดีค่ะ ชอบจัง
23 พฤศจิกายน 2548 05:39 น. - comment id 540151
หนาวหล่นฝนซา คงสุขบางครา จนกว่าฟ้าใหม่ แม้ไร้ลมอุ่น หอมกรุ่นดอกไม้ คงทดแทนไป หวั่นไหวเรียวลม
23 พฤศจิกายน 2548 12:15 น. - comment id 540242
เอาผ้าห่มมาฝากครับ ถึงไม่ทำให้อุ่นใจแค่อุ่นกายก็ยังดีครับ อิอิอิ