ความรัก...เจ้าเอย อยู่หนใดช่วยเฉลยให้รู้บ้าง กลางสายหมอกเมฆฝันอันเลือนลาง หรือระหว่างเวิงฟ้ากว้างในทางจร บนทางเดินว่างเปล่าเจ้าอยู่ไหน ได้ยินไหมลมหายใจใครทอดถอน กลางคืนวันเหน็บหนาวจนร้าวรอน หรือสิ้นแล้วเคยอาวรณ์เหมือนก่อนกาล เจ้ามาจากพรากไปไม่คืนกลับ มาลาลับสิ้นรักสมัครสมาน รักเจ้าเอยจากไปให้ทรมาน ต้องร้าวรานเพราะรักไม่กลับคืน อยู่แห่งไหนหนอรัก...สลักจิต รำลึกไหมสักนิดเคยชิดชื่น ปล่อยคนรอชอกช้ำทนกล้ำกลืน มาผันแปรเป็นอื่นให้ขื่นใจ เสียงหัวใจพร่ำเพรียกร่ำเรียกหา โอ้รักเอยลับลาน้ำตาไหล ต่อแต่นี้นับวันห่างเลือนร้างไกล รักจะอยู่หนใด...ไม่รู้เลย
นางสาวใบไม้ 21 พ.ย. 2548 14:26 น. - ID 83600 
1801
18
0
21 พฤศจิกายน 2548 16:16 น. - comment id 539325
เจ้าพระยาคร่ำครวญหวนความหลัง น้ำตาหลั่งเสียใจอาลัยแสน กี่คืนวันสับสนทนคอยแฟน คนต่างแดนห่างไกลไม่กลับมา สายน้ำไหลลอยลิ่วเป็นผิวคลื่น รักเคยชื่นลอยไปใจแทบบ้า ลืมแล้วหรือคำมั่นเคยสัญญา ทุกน้ำตาอาวรณ์ก่อนจากกัน ความจริงใจคนรอเริ่มท้อถอย หลายปีคอยรักแท้กลับแปรผัน น้ำเริ่มเน่าเจ้าพระยามานานวัน เปรียบรักนั้นเริ่มเน่าเจ้าเปลี่ยนไป เสียงคลื่นสาดบรรเลงดังเพลงรัก ทุกข์โถมหนักเอ่อนองจนร้องไห้ เจ็บปวดแปลบรักร้างเจ้าห่างไกล รวดร้าวใจเจ้าพระยาท่าน้ำนนท์ ใจเย็น ๆ :)
21 พฤศจิกายน 2548 15:06 น. - comment id 539541
ความรัก..อยู่นี่ไง ไม่ใกล้ไม่ไกลหัวใจเธอ... ใครจะรักเราหรือไม่มิใช่เรื่องสำคัญ สำคัญอยู่ที่เรารัก....หรือเปล่าเท่านั้นเอง
21 พฤศจิกายน 2548 15:08 น. - comment id 539542
มองเห็นไหม...นี่ไงรักของฉัน ตรงแผ่นน้ำกับดวงตะวันที่ตัดกัน ณ ขอบฟ้า ในแมกไม้ ในสายลม ในหมู่ดาว ดวงจันทรา เธอสัมผัสได้มากกว่า ในลมหายใจเข้าออก ของกันและกัน ปล.ความรักผลิบานอยู่ทุกหนทุกแห่งคะ ถ้าสายตาอ่อนล้าก็ใช้ใจสัมผัสแทนนะคะ เอาความรักมาฝากคะ รับไว้นะคะด้วยรักและคิดถึงพี่ใบไม้ อิอิ
21 พฤศจิกายน 2548 17:04 น. - comment id 539580
ที่รัก... ฉันแวะมาทายทักรู้จักไหม สิ่งที่เธอถามว่าอยู่ที่ใด นี่ไง ลมหายใจ แห่งความรัก .... วันพรุ่งจะแวะมาเก็บอารมณ์งานคุณอีกสักรอบสองรอบครับ... ทุกครั้งที่อ่านงานแบบนี้ มักบอกหัวใจตัวเองเสมอครับ ว่าภาษารักสากลและงดงามเป็นนิรันดร์นัก งานคุณงดงามมากจริงๆ
21 พฤศจิกายน 2548 17:05 น. - comment id 539581
ความรักเอย...รักเอย...เจ้าเอ่ยเอื้อน อยู่รังเรือนเพื่อนใจใครคิดถึง ใครรักกันมั่นชิดสนิทตรึง ความรักจึงอยู่กลางใจใครสองคน.....
21 พฤศจิกายน 2548 17:14 น. - comment id 539591
ความรัก เจ้าพิงพักอยู่หนไหน ทิศเหนือหรือทิศใต้ อยู่ทิศใดโปรดบอกมา ความรัก อยากรู้จักเจ้าหนักหนา จึงช่วยโปรดเมตตา มาหาข้าได้ไหมเอ่ย
21 พฤศจิกายน 2548 17:33 น. - comment id 539613
หาไม่เจอมาเอาที่ผมก็ได้ครับ มีเยอะพอที่จะแบ่งให้ไม่อั้นเรยคับถ้าต้องการ หุหุ
21 พฤศจิกายน 2548 19:42 น. - comment id 539670
หน้าส่วนตัว
ความรัก...มันก็ฝังอยู่ในใจเรานี้ไงครับน้องอ้อ ฮิๆๆ
คึนโบราณว่าไว้ รัก ยิ่งวิ่งตามหา มันก็ยิ่งวิ่งหนี
เพราะ รัก มันไม่ได้อยู่ที่อื่น มันอยู่ในใจเราเอง
พี่เมกเลยคติว่า รักคนอื่นก่อน อย่าไปสนว่าคนอื่นจะรักเราหรือไม่
แว่ะมาเยี่ยมน้องสาวที่แสนดีนะ คิดถึงจร้า
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
22 พฤศจิกายน 2548 05:44 น. - comment id 539721
โน่นความรักพร่างพรมล้อลมหนาว เป็นดังใยหมอกขาวคราวแดดฉาย ให้ได้พบเพียงแวบแล้วแอบวาย รอวันคืนมาร้ายเย้ยใจล้า
22 พฤศจิกายน 2548 09:54 น. - comment id 539757
.....ถึง.....คุณฤกษ์.... ใกล้หรือไกล..ใจฉันก็ยังเป็นของเธอ คิดถึงเสมอ..เธอจะรู้บ้างไหม แล้วเธอล่ะ..ยังรักกันหรือเปล่าอยากรู้ความนัย ไม่อยากเป็นแค่ใคร..ที่คิดไป..เพียงคนเดียว -----------------------------
22 พฤศจิกายน 2548 09:58 น. - comment id 539758
22 พฤศจิกายน 2548 10:06 น. - comment id 539759
22 พฤศจิกายน 2548 10:12 น. - comment id 539760
22 พฤศจิกายน 2548 10:22 น. - comment id 539766
22 พฤศจิกายน 2548 11:37 น. - comment id 539797
... ค ว า ม รั ก ... เรามักตามหา และไขว่คว้ารักนั้น..จากคนที่เรา รั ก. . . แต่สำหรับ ค น ที่ เ ร า ไ ม่ รั ก... ต่อให้ ค ว า ม รั ก นั้นอยู่ต่อหน้า เรากลับไม่ต้องการ... เช่นนี้หนอ... ค ว า ม รั ก. . . .........
22 พฤศจิกายน 2548 12:04 น. - comment id 539806
เดินทางตามหาหัวใจ ช่างไกลเกินค้นจนสิ้นหวัง แต่ละก้าวถดถอยด้อยพลัง หวังอีกครั้งจะพบสบรักงาม สวัสดีค่ะนางสาวใบไม้..
22 พฤศจิกายน 2548 12:37 น. - comment id 539835
22 พฤศจิกายน 2548 12:38 น. - comment id 539839
22 พฤศจิกายน 2548 12:41 น. - comment id 539844
ที่รัก... ฉันแวะมาทายทักรู้จักไหม สิ่งที่เธอถามพี่ว่าอยู่ที่ใด นี่ไง ลมหายใจ แห่งความรัก คนดี... วันเช่นนี้ใช่พี่ไม่เหนื่อยหนัก การพลัดพรากจากเธอที่พี่รัก พี่ ฦ จัก ปรารถนาเช่นว่านั้น เหน็บหนาว... บนทางยาวก้าวย่างอย่างไรไหว ถ้าปล่อยให้วันนี้ที่ห่างไกล ทำลายความเป็นไปในรักเรา ศรัทธา... อย่างทิ้งทุกปรารถนานะน้องเจ้า ในวันรุ่งพรุ่งนี้ยังมีเรา เถิดมาฟังเรื่องเล่า บทกวี \"เดือนเคยดับลับไปในความมืด ดาวเคยชืดจืดแสงที่เปล่งศรี ผืนแผ่นดินเคยสิ้นฟ้า ทุกราตรี ปฐพีแค่เคยมีทิวากาล ไม่ทิ้งเผื่อเหลือสิ่งใดให้สัมผัส เหนือทุกข้อบัญญัติจะตัดผ่าน สองตาจ้องมองไปในวิญญาณ ชัดได้ด้วยตำนานแห่งศรัทธา เฉกเช่นกายธรรมชาติที่พราดห่าง ไยจักจางร้างรักสิเน่หา ในดวงจืตสถิตมั่นนิรันดร์มา เธอจักได้ประจักษ์ตาด้วยหัวใจ\" ที่รัก... ฉันแวะมาทายทักรู้จักไหม สิ่งที่เธอถามพี่ว่าอยู่ที่ใด นี่ไง ลมหายใจ แห่งความรัก พระอังคารที่ ๒๒ พฤศจิกาฯ ๒๕๔๘ / แทนคุณแทนไท
22 พฤศจิกายน 2548 12:43 น. - comment id 539846
อ่านซ็ๆครับคุณ ขออภัยที่ทำบ้านเลอะเทอะ.. อีกครั้งสำหรับคำยืนยันว่างานสวยจริงๆ.. ขอบคุณจินตนา
22 พฤศจิกายน 2548 12:57 น. - comment id 539868
อีกสักครั้ง เนื่องจากเขียนๆไปไม่ได้อ่านทวนควมทำให้ตกหล่นสัมผัสไปหนึ่งบท แก้ไขให้ถูกต้องดั่งนี้ครับ... ที่รัก... ฉันแวะมาทายทักรู้จักไหม สิ่งที่เธอถามพี่ว่าอยู่ที่ใด นี่ไง ลมหายใจ แห่งความรัก คนดี... วันเช่นนี้ใช่พี่ไม่เหนื่อยหนัก การพลัดพรากจากเธอที่พี่รัก พี่ ฦ จัก ปรารถนาเช่นว่านั้น หวั่นหวาด... เมื่อขาดปรารถนาในเชื่อมั่น เราจักยึดเกี่ยวด้วยสิ่งใดกัน แล้วเรามีเมื่อวานนั้นเพื่อสิ่งใด เหน็บหนาว... บนทางยาวก้าวย่างอย่างไรไหว ถ้าปล่อยให้วันนี้ที่ห่างไกล ทำลายความเป็นไปในรักเรา ศรัทธา... อย่างทิ้งทุกปรารถนานะน้องเจ้า ในวันรุ่งพรุ่งนี้ยังมีเรา เถิดมาฟังเรื่องเล่า บทกวี \"เดือนเคยดับลับไปในความมืด ดาวเคยชืดจืดแสงที่เปล่งศรี ผืนแผ่นดินเคยสิ้นฟ้า ทุกราตรี ปฐพีแค่เคยมีทิวากาล ไม่ทิ้งเผื่อเหลือสิ่งใดให้สัมผัส เหนือทุกข้อบัญญัติจะตัดผ่าน สองตาจ้องมองไปในวิญญาณ ชัดได้ด้วยตำนานแห่งศรัทธา เฉกเช่นกายธรรมชาติที่พราดห่าง ไยจักจางร้างรักสิเน่หา ในดวงจืตสถิตมั่นนิรันดร์มา เธอจักได้ประจักษ์ตาด้วยหัวใจ\" ที่รัก... ฉันแวะมาทายทักรู้จักไหม สิ่งที่เธอถามพี่ว่าอยู่ที่ใด นี่ไง ลมหายใจ แห่งความรัก พระอังคารที่ ๒๒ พฤศจิกาฯ ๒๕๔๘ / แทนคุณแทนไท ขออภัยจริงๆ
22 พฤศจิกายน 2548 13:46 น. - comment id 539901
...ไม่เป็นไรค่ะ.. ขอบคุณมากๆค่ะ...คุณแทน... ใบไม้กำลัง...จะเขียนตอบให้คุณ \"ถึง...คนของความรัก\" จะออกหัวออกก้อย...มีลุ้นค่ะ
23 พฤศจิกายน 2548 04:27 น. - comment id 540144
ดุจไล่คว้าเงา ด้วยวันเก่าไม่ย้อนมา.... ฉันทำได้เพียงรำลึกถึงเธอ แห่งเวิ้งใจที่มีเธอ คงค่านิรันดร์เหนือวันเวลา..
23 พฤศจิกายน 2548 14:27 น. - comment id 540351
ระลึกถึงเสมอนะคะ...นาวา..รังไม้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
