อยู่ใกล้ ๆ แต่ทำไมเหมือนยิ่งห่าง เหมือนช่องว่างมาขวางทางเราไว้ อยู่แค่นี้แต่มองดูเหมือนช่างห่างไกล เปรียบหัวใจเธอฉันห่างนิดเดียว ก็ไม่รู้ที่ว่างตรงกลางนั้น เว้นให้ฉันคนไหนใจเฉลียว อยากให้เธอเผยใจสักนิดเดียว แล้วจะเลิกยุ่งเกี่ยวตลอดไป
15 พฤศจิกายน 2548 16:22 น. - comment id 537680
15 พฤศจิกายน 2548 20:00 น. - comment id 537795
ใกล้หรือไกลไม่สำคัญ ขอแค่เรารักกันก็พอใจ แต่ถ้าใกล้แค่ไหน แต่กลับไม่มีใจให้กันความใกล้นั้นกลับทำร้ายเรามากกว่าที่เราจะมีความสุข
15 พฤศจิกายน 2548 20:24 น. - comment id 537820
ภาพรวมในบทกลอนของคุณคือใช้ได้นะ สั้นกระชับและได้ใจความ ขาดแต่การวางคำให้มีลูกเล่น อ่านแล้วรู้สึกถึงอารมณ์ อีกทั้งการหยิบยกคำมาใช้นั้นมันยังไม่เหมาะเท่าไหร่ คุณควรนึกถึงด้วยว่าคำนี้มันเข้ากับกลอนในสถานการณืไหน และวรรคฮุค(จบ) มันไม่แรง+สรปเรื่องราวที่คุณต้องการจะสื่อ เอาเป็นว่าฝากตรงนี้ละกันนะ ฝีมืออย่างคุณไปได้อีกไกล ป็นนักเขียนของสนพ.ได้ในไม่ช้า
16 พฤศจิกายน 2548 16:13 น. - comment id 538039
บทกลอนนี้ตรงกับชีวิตของพวกเรามากที่สุด