ก็แค่คนขี้เหงาคิดเกินเลย ก็เป็นเพียงความคุ้นเคยตอนเจอหน้า ก็แค่ความพลั้งเผลอบางเวลา ก็แค่รักที่มีให้มันเกินกว่า...เพื่อนกัน เราใกล้กันเกินไปมากใช่ใหม ละอองใจไอความห่วง..กับในช่วงเวลานั้น ยิ่งใกล้ยิ่งรักเธอ..ยิ่งเจอเรายิ่งรักกัน อย่าให้ความผูกพัน..มันมากไปกว่านั้น..เลยเธอ มีเขาคอยเอาใจไส่.. มีฉันเป็นที่ปรึกษาใจ..ทำให้หวั่นไหวพร่ำเพ้อ กลัวเหลือเกินคำว่ารัก..ที่รู้จักเมื่อใกล้เธอ กลัวใจมันละเมอ..จะคิดกับเธอ..เกินเพื่อนกัน
14 พฤศจิกายน 2548 12:49 น. - comment id 537297
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ในความคุ้นเคยกันอยู่มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น แบบนี้อ๊ะเปล่าคะ ^_^
15 พฤศจิกายน 2548 15:27 น. - comment id 537653
15 พฤศจิกายน 2548 20:04 น. - comment id 537798
ความคุ้นเคยแบบนี้ อญุ่ในสายลมหรือเปล่า ลอยอยู่รอบๆเพื่อนสนิทเทอไง
15 พฤศจิกายน 2548 20:09 น. - comment id 537803
อญุ่ในสายลมหรือเปล่า ก็ความรักที่คุณมีไง อญุ่ในสายลมรอบๆตัวเพื่อนคุณไง
15 พฤศจิกายน 2548 20:49 น. - comment id 537833
จะบอกว่า บทแรกคุณคงตั้งใจจะให้ในแต่ละวรรคขึ้นคำว่า\"ก็แค่\" แต่วรรคที่2นี่มันหลุดไปนะ และการใช้คำว่า\"ละอองใจ ไอความห่วง\" คือเข้าใจว่าคุณจะเล่นคำแต่มันกลายเป็นแปลกไปเลย และที่ขาดคือมุกใหม่ๆ หรือวลีเก๋ๆ อันนี้สำคํญมากๆๆ ฝากด้วยนะ