ลมหนาวมาพาเหงาแสนเศร้าหมอง หนาวนวลน้องครองคู่ดูอ่อนไหว อยู่คนเดี่ยวเปลี่ยวเปล่าเหงาหัวใจ ทนหมองไหม้เฝ้าใฝ่วันนับวันรอ ฝนเริ่มซากล้าเติบใหญ่ในท้องทุ่ง กลิ่นโคลนฟุ้งสาบควายยังกรายก่อ เหลือรวงข้าวราวแพรทองคล้องถักทอ น้ำแห้งบ่อพอไหลให้หมู่ปลา นั่งผิงไฟให้หายหนาวคราวลมหวน เฝ้าคร่ำครวญรัญจวนใจใฝ่ฝันหา อุ่นเพียงกายใจชายหนาวร้าวอุรา มันหนาวกว่าลมลิ่วผ่านผิวกาย ร้าวใจนักสุดหักห้ามน้ำตาร่ำ วันเก่าย้ำจำตรึงคะนึงหมาย เคยคลอเคลียเคล้าคู่อยู่ไม่วาย บัดนี้หายวายจากเจ้าพรากไกล ทุ่งรวงท้องคล้องมือถือสัมผัส สอนตวัดจัดเคียวเกี่ยวข้าวไว้ ร่วมผิงไฟให้อุ่นทั้งกายใจ สลักรักปักษ์ฤทัยในสัญญา สองเราจากพรากกันในวันหนึ่ง เหลือเพียงซึ่งหนึ่งคำพร่ำเพรียกหา สัญญารักสลักใจไม่ร้างรา เพียงพบหน้าพาในฝันหวั่นชีวี สองหนาวแล้วแก้วตาไม่มาพบ หรือเจ้าจบลบสัญญาค่าวิถี ลืมทุ่งนาป่าเขาลำเนานี้ ทิ้งให้พี่นี้คอยกลอยแก้วตา
12 พฤศจิกายน 2548 19:45 น. - comment id 528638
..จะกี่หนาวฉันกี่จะรอ..
13 พฤศจิกายน 2548 17:03 น. - comment id 531490
แวะทักทายค่ะ หน้าหนาวมาเยือนอีกหล่ะ ปีนี้คงหนาวกว่าปีก่อนๆเนาะ
12 พฤศจิกายน 2548 21:33 น. - comment id 534819
เขียนได้ไพเราะมากค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 23:49 น. - comment id 534837
ลมหนาวพัดมาใจก็สั้น ยิ่งทั้งฝน ลมหนาว ยิ่งหนาวใจ แวะมาทักทายค่ะ
13 พฤศจิกายน 2548 11:33 น. - comment id 537042
หนาวที่แล้วแฝงไว้ในห้วงจิต ยังตรึงติดคิดหวนชวนใฝ่ถึง แต่หนาวนี้อยู่เดียวเปลี่ยวคนึง ซาบติดตรึงยามรำพึงถึงนวลนาง.แก้วประเสริฐ.
13 พฤศจิกายน 2548 14:28 น. - comment id 537065
เมื่อหนาวก่อนอ้อนอิงน้องพิงพัก นอนหนุนตักพี่ยาเพื่ออาศัย อุ่นไอรักสลักซึ้งติดตรึงใจ สองหทัยผูกพันทุกวันวาร... มาหนาวนี้ไม่มีพี่เคียงข้าง เจ้านวลปรางร้อยคำพร่ำกล่าวขาน คำสัญญามอบไว้ให้เนิ่นนาน เพียงชั่วกาลลืมเลือนนะเพื่อนใจ.......ฯ มาทักทายกันค่ะ...สบายดีมั้ยคะ...กลอนเพราะมาก..เข้ากับบรรยากาศจริงๆค่ะ...