กายอยู่ใกล้แต่ใจกลับไกลห่าง ดูอ้างว้างหัวใจไกลสุดกู่ ได้เห็นหน้าพูดจาเพียงเฝ้าดู แต่ไม่รู้สิ่งที่อยู่ในจิตใจ บางครั้งเหมือนว่ารักอยู่นักหนา แต่บางคราก็เหมือนถูกผลักไส ความลังเลมาบั่นทอนสั่นคลอนใจ ให้สงสัยด้วยตัวใกลใจห่างกัน จนมาถึงวันนี้รู้ดีแล้ว ต้องคลาดแคล้วเหินห่างต่างทางฝัน ตัดใจลาพาตัวไกลใจห่างกัน ไม่มีวันหันกลับมาหาอีกเลย
12 พฤศจิกายน 2548 13:44 น. - comment id 529048
เรียบง่ายแต่ได้ใจความดีครับ ตัดใจซะก่อนที่ใจจะโดนตัด แอ๊...ไม่เหมือนโดนตัดไฟตัดน้ำนาคับ อิอิ เก่งมาคับ
12 พฤศจิกายน 2548 12:53 น. - comment id 534472
ตัดใจลา ลาด้วยการตัดใจ ถ้าหากว่าทำแล้วรู้สึกดีกว่าอยู่ ก็สนับสนุนให้ทำค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 14:12 น. - comment id 534636
เรื่องมันเศร้าค่ะ แวะมาทักยามบ่าย วันสบายๆๆค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 16:18 น. - comment id 534716
รู้จักใจ ของเรา ดีที่สุด จะมีสุข ไร้ทุกข์ ดีหนักหนา เก็บไปคิด เรื่องอื่น กลืนน้ำตา อย่าได้มา เศร้าสร้อย แล้วหงอยใจ.
13 พฤศจิกายน 2548 15:33 น. - comment id 537105
ถือว่าดีแล้วนะ ทั้งการวางคำและสัมผัสนอก+ใน อีกสิ่งเดียวที่ขาดคือลูกเล่นของคำ มุขใหม่ๆ กลอนที่เขียนถือว่าดี แต่มันยังไม่ได้อารมณ์น่ะ เรียบๆ บอกไม่ถูก เอาเป้นว่าถือว่าผ่านนะ