ช่วงเวลาแห่งความรักระหว่างคนสองคน สำหรับฉัน...นั่นเป็นของขวัญค่ามากล้นที่ฟ้าส่งมาให้ คือความงดงามของดอกไม้ที่เบ่งบานภายในใจ คือความสว่างไสวของหมู่ดาวพราวพรายในนภา โชคชะตาทำให้เราเดินมาพบกัน เพื่อซึมซับความผูกพันและเติมใจให้กันในวันที่อ่อนล้า เพื่อซาบซึ้งกับความห่วงใยที่มอบให้แก่กันเสมอมา ให้หัวใจได้เรียนรู้ว่า..ความรัก..ละมุนละไมเพียงใด แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับชีวิตคนคนหนึ่ง จะเก็บไว้ทดแทนความคิดถึง...ในวันที่ไม่ได้อยู่ใกล้ใกล้ เมื่อถึงวันที่ต้องจากลา...แม้จะเสียน้ำตาสักเท่าใด นั่นไม่ได้ทำให้...ความรักของฉันเปลี่ยนไปจากที่เคยมี แม้ดอกไม้ในใจอาจเหี่ยวเฉาลงไปบ้าง เพราะความอ้างว้างทำให้หัวใจไหวอ่อนอย่างวันนี้ แต่ทุกอย่างยังคงบันทึกไว้ในความทรงจำที่แสนดี ในสายลมที่พัดผ่านคืนนี้ฉันฝากคำอำลามาถึงเธอ....
10 พฤศจิกายน 2548 18:51 น. - comment id 528768
แวะมาทักทายค่ะ
10 พฤศจิกายน 2548 15:43 น. - comment id 530000
สวัสดีค่ะ พี่นางสาวใบไม้ คิดถึงคะ เห็นเงียบ ๆ เป็นกำลังใจให้พี่อ้อนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ คิดถึงเสมอ...
10 พฤศจิกายน 2548 15:57 น. - comment id 530014
อืมนะ รางวัลมีให้ ไม่มาก แต่เพียงพอ ^_^
10 พฤศจิกายน 2548 14:03 น. - comment id 531045
ยิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพื่อวันพรุ่งนี้ ก้อเข้ามาอ่านทุกกลอนนะ
10 พฤศจิกายน 2548 14:13 น. - comment id 531049
ขอขอบคุณความรักถักเรียงร้อย ใจดวงน้อยดวงนี้เริ่มมีค่า เธอมอบความสวยใสในศรัทธา ให้รู้ว่าความรักเป็นสิ่งสวยงาม งานยุ่งเปล่า จะบอกว่าคิดถึง อิอิ เป็นไงบ้าง?
11 พฤศจิกายน 2548 09:31 น. - comment id 532395
++ + เศร้าจัง. + ++ เหงาด้วย.. ++ +
11 พฤศจิกายน 2548 09:51 น. - comment id 532409
.......ตอบ... แสงไร้เงา ..... สวัสดีค่ะ....แสงไร้เงา... ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ ---------------------- ......ตอบ...คุณฤกษ์..... ถามว่าอยากพบใหม่มั๊ย ไม่รู้สิ...ไม่อยากตอบอ่ะ หุหุหุ --------------------- ......ตอบ...คนไกล..... ยินดีค่ะ...ขอบคุณ -------------------- ......ตอบ...ยศ..... ช่วงนี่งานยุ่ง..น่ะ (แต่ก็สบายดี... เหมือนเดิมแหละ) แล้วก็มีที่ว่างพอ.. ..สำหรับความคิดถึง.. ขอบคุณนะจ๊ะ -------------------- ......ตอบ...เฟี้ยตเตอร์ .... ขอบคุณค่ะ ------------------ ......ตอบ...น้องมะกรูด.... สวัสดีค่ะ... คิดถึงเหมือนกันนะ มะค่อยได้คุยกันเลย งานเยอะนิดนึงจ้ะ..ช่วงนี้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจน้าา ---------------------------- ......ตอบ... ลอยไปในสายลม... จ้ะ.... ได้พบกับคนอันเป็นที่รัก แม้เพียงเวลาน้อยนิด ก็นับว่าเป็นสิ่งดีๆ ที่เป็นรางวัลให้กับชีวิต แค่นี้.. ...ก็เพียงพอแล้วล่ะค่ะ ----------------------- ......ตอบ... น้ำแข็งไส ... สวัสดีค่ะ... น้ำแข็งไส ขอบคุณที่แวะมานะคะ ...^_____________^... -------------------- ......ตอบ... คุณชัยชนะ ... ยินดีที่ได้รู้จัก..นะคะ อิอิ ------------------ ......ตอบ...คุณแก้วประเสริฐ... ค่ะ..ทุกอย่างมีเริ่มต้น ก็ย่อมมีจุดจบเสมอ ช้าหรือเร็ว...เท่านั้นเอง ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ --------------------- ......ตอบ... น้ำใส ... บางขณะ... ก็รู้สึก เหงา เศร้า อืม.... ตอน แต่งกลอน ก็รู้สึกนะ ตอนนี้... เป็นอยู่บ้าง นิดหน่อย ค่ะ ขอบคุณที่ร่วมแชร์ความรู้สึกนะจ๊ะ -------------------- ขอบคุณ...และทักทายทุกคนที่แวะมานะคะ... ..^___________^..
11 พฤศจิกายน 2548 11:15 น. - comment id 532462
ถึงแม้ว่าวันเวลาแห่งเราจะจบสิ้น แต่ที่ผ่านมา ก็ก่อความสุขในใจมากมาย รางวัลที่เหลือนับต่อจากนั้น คือความทรงจำ นิจนิรันดร์
11 พฤศจิกายน 2548 14:19 น. - comment id 532629
ช่วงเวลาที่พี่มีความรักที่งดงาม และช่วงเวลาที่ลาจาก .. รักไม่เคยน้อยค่าลงเลย พี่ก็ขอบคุณน้องฟ้านะ...ที่ทำให้เพ่เมกได้รู้จักรัก ความรักของน้องอ้ออ่ะ เป็นเช่นใด สุขสมหวัง หรือเจ็บปวดครับ ฮิๆๆ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
10 พฤศจิกายน 2548 21:04 น. - comment id 532868
เส้นทางที่ก้าวเดิน เหตุบังเอิญให้มาร่วมทางที่กว้างใหญ่ คงมีสักวันหนึ่งถึงทางแยกต่างคนต่างย้ายจากพรากกันไกล แต่ฉันก็สุดแสนภาคภูมิใจที่ได้รู้จักคนเช่นเธอ
10 พฤศจิกายน 2548 21:46 น. - comment id 532888
ครั้งหนึ่งความรักจะเปรียบได้คล้ายดอกไม้ ที่หอมกรุ่น ซึ่งอีกครั้งหนึ่งดอกไม้นั้นกลับปราศจากกลิ่นหอม และยามที่ดอกไม้โรยลาแห้งเหี่ยวไป ดุจชีวิตของคนที่บังเกิดความรักฉันท์ใดฉันท์นั้นกระมังครับ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 11:38 น. - comment id 532907
ไม่รู้ว่าจะคอมเม้นท์อะไรดีคะ.. รู้แต่ว่าทุกอักษรมันแทรกซึมลงในใจทบทวี ชอบมาก ๆ คะ ขอบคุณสำหรับต้นฉบับ ขอเก็บไว้ในไดอารี่นะ อิอิ
10 พฤศจิกายน 2548 15:14 น. - comment id 534088
ขอการันตีเลยว่ากลอนบทนี้เขียนดีกว่าหลายๆคนที่มีคนเข้ามาเม้นท์เยอะแยะเต็มไปหมดอีก เอาใจช่วยนะ
10 พฤศจิกายน 2548 12:51 น. - comment id 534275
แวะมาทักทายยามบ่ายค่ะ
10 พฤศจิกายน 2548 12:59 น. - comment id 534282
นึกถึงเพลงเก่า จำได้กะท่อนกะแท่น รักได้พบแล้วพลัดพราก... ก็ยังชื่นใจที่ได้พบรัก แม้เพียงเพื่อจากกันก็ตาม ไม่อยากพบใหม่อีกรึไง...อิอิ
11 พฤศจิกายน 2548 15:29 น. - comment id 534775
ฉันยังยิ้มได้กับการร่วงโรยราของดอกไม้ ในเมื่อความยิ่งใหญ่ของมันคือการได้เบ่งบานเต็มที ฉันยังรู้สึกได้กับช่วงเวลาที่ดี ๆ ยังคงจำได้ทุกวินาทีที่ดอกไม้เริ่มผลิบาน เมื่อถึงเวลาดอกไม้โรยลา ฉันก็รู้ค่าของความเติบโตแห่งหัวใจ ได้เรียนรู้ว่าเมื่อเราจะดูแลหัวใจใคร ก็อย่าลืมที่จะดูแลหัวใจตัวเอง......... ขอบคุณความรักที่ทำให้ฉันเติบโตเต็มที่ด้วยหัวใจตัวเอง ^*^ ^*^ ^*^ ^*^ ^*^ ^*^ ^*^ ^*^