หัวใจหายไป ณ กลางฟ้า

ยังแคร์

หัวใจล่องลอยอ่อนไหวอยู่กลางฟ้า
น้ำตาร่วงหล่นลงมากลบฟ้านั่น
ดวงดาวที่ทอแสงพราวข้างเงาจันทร์
จึงเลือนลางเพราะความฝันเปื้อนน้ำตา
พิงเก้าอี้ ลูบหัวตุ๊กตาตัวโปรด
มันคงไร้ประโยชน์ที่จะลืมความปวดปร่า
เมื่อเป็นได้แค่ใครที่ไร้ความหมายในแววตา
สุดท้าย วันหนึ่งสักวันแม้แต่ท้องฟ้า ก็คงไม่แคร์				
comments powered by Disqus
  • แพรวา

    2 มกราคม 2545 16:48 น. - comment id 28336

    เศร้าจัง... แต่ชอบๆๆๆๆๆๆ
  • ทะเลขวัญ ผู้หญิงคนธรรมดาๆ กับใจเดิมๆ

    2 มกราคม 2545 19:05 น. - comment id 28374

    ปล่อยเมฆหวานเห่กล่อมให้คลายเศร้า
    ปล่อยรานร้าวกับฟ้าสวยยามหลังฝน
    ปล่อยความหลังฝังใจกรีดกมล
    ปล่อยทุกข์ทนที่ทดท้อ..รอ..ใครสักคน..ที่รักจริง!
    
  • ยังแคร์

    2 มกราคม 2545 20:12 น. - comment id 28382

    ขอบคุณค่ะพี่แพรวา ขอบคุณทะเลขวัญ ผู้หญิงคนธรรมดาๆ กับใจเดิมๆด้วยนะคะ
  • dokkoon

    2 มกราคม 2545 23:46 น. - comment id 28444

    สุดท้าย วันหนึ่งสักวันแม้แต่ท้องฟ้า ก็คงไม่แคร์
    ไม่จริงหรอกจ้ะ ท้องฟ้า ยังแคร์ นะ
  • mono

    3 มกราคม 2545 00:04 น. - comment id 28452

    เพราะจังเลย  ชอบคำที่ยังแคร์ใช้มากเลยจ้ะ
  • --มนต์มีนา--

    3 มกราคม 2545 11:09 น. - comment id 28514

    เศร้า
  • Tawan

    3 มกราคม 2545 13:15 น. - comment id 28539

    เศร้าด้วยคน
  • ยังแคร์

    3 มกราคม 2545 13:50 น. - comment id 28541

    ขอบคุณมากๆค่ะ dokkoon ขอให้ท้องฟ้าแคร์dokkoonด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ mono ดีใจมากจ้า ขอบคุณพี่มนต์มีนา และtawanด้วยนะคะ
  • ูู^^^BOYSA^^^

    3 มกราคม 2545 23:18 น. - comment id 28587

    เพราะและเศร้าจังเลย
  • ยังแคร์

    5 มกราคม 2545 22:35 น. - comment id 28833

    ขอบคุณจ้า BOYZA

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน