อยากจะสานสะพานใจข้ามฟากฟ้า ไปถึงท่าหอคอยแห่งรอยฝัน ที่ที่มีเธอยังอยู่เป็นคู่กัน ณ จุดนั้นขอบห้วงใจไกลสุดตา อยากจะสานสะพานแห่งความรัก ไปรู้จักความมั่นแน่นแทนคุณค่า อยากกำนัลวันดีดีที่ผ่านมา ยั้งเวลาการจากกันอย่าสั้นลง ยังไม่อาจพาดสะพานสานถึงฟ้า ด้วยซึ้งค่าภาพประทับเพลินหลับหลง ตกค่ำคืนชื่นฝันยังมั่นคง ราวกักกรงตอกย้ำเพียงลำพัง อยากจะสานสะพานใจให้ถึงที่ รู้สึกดีเพียงคิดถึงซึ้งความหลัง หากวันนี้มีอดีตกรีดประดัง รอยเธอฝังในใจไม่เลือนลาง เธอจากโลกโศกพอสำหรับฉัน สะพานฝันสะพานใจไม่อาจสร้าง ที่ทำได้ขณะนี้คือปลดวาง ลบภาพจางจากใจ ... ให้ลืมเธอ.
27 ตุลาคม 2548 19:08 น. - comment id 528834
สร้างสะพานข้ามไปอนาคต อย่าพึ่งหมดความหวังที่ใฝ่ฝัน ลบไม่ได้ลืมไม่ได้ไปด้วยกัน จงมุ่งมั่นพับอดีตแล้วเดินทาง ขอให้ความรักคุ้มครอง..........
27 ตุลาคม 2548 15:23 น. - comment id 529839
ฉันอยากสานสะพานใจให้ถึงที่ แต่ความจริงที่มีช่างหนีห่าง เธอห่างไกลไร้เยื่อใยในทุกทาง ปล่อยให้ฉันต้องอ้างว้างช่างเศร้าใจ แต่งได้ดีค่ะ
27 ตุลาคม 2548 15:46 น. - comment id 529848
คนดี... ระหว่างรัก ระหว่างฝัน ระหว่างวันแห่งสมมุติโลกนี้ ไม่เคยมีอะไรจีรังและยั่งยืนค่ะ ระหว่างเรา เธอ..ฉัน จึงจงปันดี พลีน้ำใจเมตตากันและกัน เพราะ เมื่อถึงวันฉันใกล้สิ้นลม ดวงใจฉันจะหอมฉมหอมชื่น ด้วยความรำลึกนึกถึงคุณงาม ความดีของเธอ และ เธอ..มิจำต้องเพ้อครวญ ว่าสายเกิน..กับทุกสิ่ง ฉัน..รักเธอ และ ลมหายใจนี้ มีมรณาเป็นที่ตั้ง ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้ เราจักต้องข้ามสะพานอันทอดรอ ให้เราพบกัน หากจิตเธอและแนเสมอเสมือน ดั่เงพื่อนธรรมดั่งคู่ทอง เราจะชวนกันเกี่ยวก้อยลอยล่อง ไปสู่ดินแดนแห่งความเป็นนิรันดร์ว่าง และ.. ถึงตราบยังมีลมหายใจ สะพานนี้ก็แค่ทอดรออยู่ในดวงใจเรา ใช่จำรอ ขอแค่เพียรภาวนารักษาศีล ให้ใสบริสทุธิ์ อัญมณีจิตดวงพิสุทธิ์ขาว จักพราวพราย ไร้..กาลเวลา เหนือกาลเวลาค่ะ รักล้นใจ พี่พุดไพร
27 ตุลาคม 2548 17:49 น. - comment id 529873
บทนี้เศร้าจริงๆแหะ แต่นึกถึงเพลง เจ้าหญิงคนต่อไป อะไรนั่นอะ เค้าบอกว่าให้เดินออกจากกำแพง แต่นี้ต้องเดินออกจากความหลังซะแล้ว
28 ตุลาคม 2548 04:46 น. - comment id 532141
เธอจากโลกโศกพอสำหรับฉัน สะพานฝันสะพานใจไม่อาจสร้าง ที่ทำได้ขณะนี้คือปลดวาง ลบภาพจางจากใจ ... ให้ลืมเธอ...... อาจบอกคนอื่นไหนได้เต็มปาก แต่ทำยาก...เชื่อไหมใจคอยเผลอ เพียงความตายกั้นไว้มิให้เจอ ยังเคยเพ้อเรียกหาพาใจตรม เคยพบเธอในฝันตอนฉันหลับ แต่หายลับตอนตื่นต้องขื่นขม บังเอิญมีรักใหม่ไว้ชื่นชม แม้สุขสมใจบ้าง....ก็ต่างกัน
28 ตุลาคม 2548 08:39 น. - comment id 532159
มีน้ำมันกับกะทะมะ..ขอยืมหน่อยดิจะทอดสะพานอะ....ไปหละเด๋วหัวแตก...
28 ตุลาคม 2548 08:28 น. - comment id 532182
อยากเป็นแพ หรือสะพาน ให้เธอข้าม จะได้ตาม ช่วยดูแล สุขสมหมาย อยากใกล้ชิด แนบสนิท อยู่ข้างกาย จะสมหมาย บ้างไหมหนอ ชีวิตเรา..
27 ตุลาคม 2548 20:14 น. - comment id 534159
..มายิ้มให้กับเรื่องโศก
27 ตุลาคม 2548 20:50 น. - comment id 534179
เศร้าจัง
27 ตุลาคม 2548 22:39 น. - comment id 534226
มันยากนะ...หากต้องลืมใครสักคน เมื่อโลกยังวกวนสม่ำเสมอ ว่าคือรักก็คือร้างทางพบเจอ อยากให้เธอเข้มแข็ง...เป็นแรงใจ
28 ตุลาคม 2548 18:44 น. - comment id 535934
เดินไปเถอะไปตามสะพานชีวิตที่เราลิขิตนะ