หยิบไดอะรีเล่มเก่าเก่า ที่มันคอยเป็นเพื่อนยามเหงาของฉัน ที่ฉันเคยบันทึกเรื่องราวเมื่อวานวัน หยิบเอามันแล้วเปิดออกมา เปิดไปดูเมื่อวันแรกที่เธอบอกรัก เมื่อมาคิดถึงวันอกหักมันเจ็บหนักหนา เมื่อเปิดดูข้อความที่เธอบอกต่างต่างนานา บอกรักฉันเท่าฟ้า...ช่างปวดปร่าสิ้นดี เปิดมันต่อไปเรื่อยเรื่อย อ่านคำหวานเรื่อยเปื่อยที่เธอเคยมี มีรูปของสองเราคู่กัน บวกกับคำหวานหวาน "รักนะคนดี" ยิ่งเปิดก้อยิ่งเจ็บทวี...เจ็บตรงนี้ที่หัวใจ แล้วก้อมาถึงข้อความที่แสนปวดร้าว เธอบอกให้เรื่องเราเป็น "อดีตได้ไหม" คำแค่ไม่กี่คำแต่ทำฉันล้าทั้งกายใจ ยิ่งอ่านยิ่งหวั่นไหว จนน้ำใสใสต้องไหลริน จะไม่ให้ล้าได้ยังไง ก้อในเมื่อความรักพังหมดสิ้น ความรู้สึกดีดีต้องพังพิณ เพราะคำตัดสิน...จากปากเธอ *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
27 ตุลาคม 2548 21:13 น. - comment id 534192
บรรทึกความทรงจำ เก็บความหลังเราเอาไว้ แม้มีทั้งปวดร้าวและดีใจ จงจำไว้มันคืออดีตที่แล้วมา เราจะไม่บอกไห้ลืมนะ แต่เราจะบอกไห้จำมันเอาไว้ ไห้มันเป้นความทรงจำดีๆและเป็นอนุสร ไห้รู้ว่าคิดไห้ดีก่อนทำ
27 ตุลาคม 2548 21:14 น. - comment id 534193
น้ำแข็งใส..... ปลาว่าอย่าทิ้งเลยนะคะ เสียดายค่ะ เก็บไว้ดีก่า อย่างน้อยก้อความทรงจำดีๆ คราวหน้าแวะมาอ่านงานของปลาใหม่นะคะ ผู้หญิงไร้เงา.... ขอบคุณค่ะสำหรับบทกลอน ปลาก้อเขียนอะคะไดอะรี เขียนเวลาเหงาๆ
27 ตุลาคม 2548 21:27 น. - comment id 534200
ปิ... ขอบใจย่ะ อิอิ
27 ตุลาคม 2548 23:24 น. - comment id 534241
เป็นห่วงนะนู๋ปลา เอาใจช่วยนะ ใครไม่ร้ากกก เราร้ากกกเอง
28 ตุลาคม 2548 21:21 น. - comment id 535996
+++ตังเม+++ ขอบใจจ่ะ แต่ไม่เปงไรคนรักเราอะมีเยอะ แหะๆ เราไม่รักแตงหรอก ขอบใจที่มาดูนะ
27 ตุลาคม 2548 11:03 น. - comment id 536916
มีเหมือนกันนะไดอารี่เนี่ย หลายเล่มกับหลายๆคนซะด้วย ตอนนี้เลิกกันไปหมดแล้ว รอวันเผาทิ้งอย่างเดียวก็มันรกบ้านน่ะ อิอิ .. แวะมาอ่านงานกลอนค่ะ ..
27 ตุลาคม 2548 11:53 น. - comment id 536948
เขียนบันทึกความทรงจำในครั้งก่อน แต่จบตอนกลับกลายคล้ายอดีต ปัจจุบันความเจ็บเฝ้าเคล้าประณีต เหมือนมีดกรีดให้ชีวิตจิตยับเยิน กลอนเศร้าจัง จริง ๆ เคยเขียนไดอารี่อยู่เหมือนกันในสมัยวัยเรียน แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาเขียน อิอิ