แค่เคยเจ็บจึงซ่อนความอ่อนไหว เก็บเอาไว้ชอกช้ำจำเสมอ บางเวลายังคงหลงละเมอ ยังพร่ำเพ้อความหลังที่ฝังใจ คล้ายดั่งรอยคมมีดกรีดในอก น้ำตาตกเจ็บจนทนมิไหว พอเลือดหยุดเกิดรอยทางกลางหทัย ประทับไว้เป็นตราบาปตราบสิ้นลม จึงเริ่มหล่อขึ้นใหม่หัวใจแกร่ง จนแข็งแรงมิครั่นคร้ามความขื่นขม ดุจศิลาสิ้นไร้ในอารมณ์ แม้นสุขสมหรือร้าวรานผ่านเข้ามา เพียงอยู่อย่างคนที่ไม่มีรัก ขอหยุดพักหยุดไว้มิใฝ่หา ไม่สะกิดแผลเป็นเช่นทุกครา เพราะไม่อยากเยียวยารักษาใจ
ketana 26 ต.ค. 2548 17:17 น. - ID 82853 
1075
4
0
26 ตุลาคม 2548 17:21 น. - comment id 536713
26 ตุลาคม 2548 17:54 น. - comment id 536718
รอยรักเก่า ลึกจน ใจจำเจ็บ จึงได้เก็บ เอาไว้สอน ตอนใจเขว่ ใครมาใกล้ ให้ใฝ่ฝัน อย่ารวนเร ระวังเล่ห์ รักร้าย ทำลายทรวง เรื่องรักร้าว ซ้ำซ้ำ ย้ำให้คิด ให้เตือนจิต เอาไว้ ด้วยห่วงหวง มิอยากเสีย น้ำตา ผวาทรวง กลัวรักลวง หลอกให้หลง คงมลาย
26 ตุลาคม 2548 20:37 น. - comment id 536756
เพราะเคยเจ็บจึงซ่อนความอ่อนไหว ไม่เข้าใกล้ใครอีกหนกลัวหม่นหมาง เหมือนแผลเก่าเมื่อครั้งก่อนตอนอับปาง จึงได้วางกำแพงกั้นทุกคนแต่งได้ดีค่ะ
26 ตุลาคม 2548 21:31 น. - comment id 536793
26 ตุลาคม 2548 21:33 น. - comment id 536794
ของของเธอทุกชิ้นที่ชินตา ตอนนี้มาแทงใจยามได้เห็น รวบรวมใส่กล่องดำอย่างจำเป็น หยดน้ำตาไหลกระเซ็นยามเห็นมัน
27 ตุลาคม 2548 07:25 น. - comment id 536852
เอมอยู่อย่างคนมีความรัก และประจักษ์ว่าล้ำค่า แม้บางคนจะจากลา แต่ใจยังห่วงหาเขาเช่นเคย แม้จะผ่านมาเพื่อให้เจ็บช้ำ กับการกระทำที่ชาเฉย แต่ความรู้สึกรักก็ยังมีอยู่อย่างเคย และไม่ผ่านเลยไปเช่นใจใครบางคน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
