...อยู่คนเดียวแค่เหงา..ไม่เศร้าใจ.. น้ำตาไหล - -เพราะไม่ใช่แค่ก้อนหิน คุณค่าน้อย - -ด้อยค่าไม่ต่างดิน แค่นกบิน - -ผินผก..โชคชะตา.. ...มองรอบข้าง--อ้างว้าง..ไม่ต่างเดิม อยากเพิ่มเติมคนห่วงใยใฝ่ห่วงหา อยู่มุมเงียบเปรียบช่วงดวงชะตา รอเวลาคนข้ามฟ้ามาพบกัน ...แหงนมองดาว..ดาวก็สูงเกินจะใฝ่ ขอแค่ใจ - -ก็มากมาย..คนอย่างฉัน แค่ความรักที่เรามีเท่า-เท่ากัน ขอแค่นั้น - -ขอแค่นั้น - -ฉันอ้อนวอน.. ...แหงมมองจันทร์ - -จันทร์ช่างไกลเกินเอื้อมคว้า เจ็บปวดปร่า..หวังไกล..พาใจร้อน จึงอยากได้..แค่คนใกล้ใจอาทร คืนก่อนนอนฉันอ้อนวอน..ขอจากจันทร์ ...ก้มมองหญ้า - -หญ้าช่างสวยดูสดใส อบอุ่นใจ - -ล้มเอนกาย - -เหมาะกับฉัน หญ้ากับดิน - - ดินกับหญ้า -- ของคู่กัน ดินอย่างฉัน - - เฝ้ารอหญ้า - -..มาเติมใจ..
24 ตุลาคม 2548 09:19 น. - comment id 530368
จิงดิ กลอนเพราะมั่ก-มั่กจ้า พี่แนนแวะมาอ่านแล้วนะจ๊ะ
23 ตุลาคม 2548 11:26 น. - comment id 531076
ดินอย่างเรา.. แค่ต้นหญ้า.. ก็มีค่านักแล้วค่ะ... แต่ดินแห้งแล้งบางที่.. ต้นหญ้ายังหนีเลย.. คิดดูก็แล้วกัน
23 ตุลาคม 2548 00:25 น. - comment id 533161
มานโด๊น-โดนคะ อินู๋ฝัน สุดที่เลิฟๆๆ แกมาเป็นดาวก่าช๊านดีกว่าน๊า เป็นดาว..บนท้องฟ้า อุกาบาตต!!! จึ๋ยยย นัสล้อเล่นนน เป็นคนธรรมดา..ที่ไม่ธรรมดาสำหรับใครสักคนกันดีกว่า.. ตอนนี้แกก้อไม่ทำดาสำหรับชั๊นแล้วล่ะรู้ไม๊ รักน๊า~ จุ๊บส์ๆ กลอนเพราะ เพราะชั๊นเป็นแฟนกลอนเธอออ อิอิ