หน้าที่สุดท้าย

รังสิมันต์

กลอนบทนี้ แทนใจ ที่แสนเหงา
เผื่อบรรเทา ช่วยให้ คลายหายบ้าง
เดินทางไหน ใกล้ไกล ทุกเส้นทาง
คงไม่ต่าง อะไร ใจรอเธอ
หากวันใด คนดี พี่เจ็บชํ้า
ถูกเขาทำ ขอได้ อย่าพลั้งเผลอ
จำไว้นะ ยังมีพี่  ที่รอเธอ
ใจละเมอ หมดหนทาง ไม่มีวัน
ยิ่งคิดไป พาใจ ให้ไหวหวั่น
วอนพระจันทร์ วันนั้น อย่ามาถึง
ได้แค่คิด คนเดียว บ่นรำพึง
หวานนํ้าผึง  กลายเป็นขม เหมือนคู่เรา				
comments powered by Disqus
  • สาบนรสิงห์

    22 ตุลาคม 2548 01:18 น. - comment id 529397

    ขอให้เธอ ครองคู่ ดังเธอหวัง
    แม้ฉันยัง ทำใจ ไม่ค่อยได้
    แต่เมื่อเธอ มีสุข ก็ดีใจ
    เจ็บวันใด ก็อย่าได้ ลืมเลือนกัน
    
    10.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน