ถึงเวลาเธอที่รักต้องจากไป ใจอาลัยตัวเธอไกลใจหดหู่ เธอไม่ไปใจของฉันคงไม่รู้ ว่าจะอยู่ได้อย่างไรไม่มีเธอ ตัวอยู่ไกลใจอยู่ไกล้ฉันพอแล้ว คงไม่แคล้วมีสักวันกลับมาเจอ โถใจเราคิดถึงเขาจนพล่ำเพ้อ ถึงไม่เจอแต่มีใจไกล้ก็พอ.......
1 มกราคม 2545 20:53 น. - comment id 28213
อย่าฝากใจกับใครเขาเลยนะ เธอควรจะดูแลใจทะนุถนอม เก็บใจเอาไว้ให้สุกงอม วันที่พร้อมฟ้าปรานี..ค่อยมอบใจให้คนดีที่คู่ควร!
1 มกราคม 2545 20:56 น. - comment id 28214
ลืมไปนะคะคนดี อยากเรียกคุณว่า..ระวีนิตย์ แปลเอาเองนะว่าพระอาทิตย์ส่องสว่างกลางใจนิจนิรันดร์! ด้วยรักนะ!
1 มกราคม 2545 21:51 น. - comment id 28227
หากไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ขออยู่ในใจก็พอ หากไม่ได้กลับมาผูกพันอย่างที่ขอ อย่าว่า...ถ้าจะรอความห่วงใย ถ้าเธอไม่ว่างมาหา อย่าว่าถ้าจะส่งใจมาให้ ถ้าบอกคิดถึงก็อย่าถามว่าทำไม แค่เก็บความรู้สึกนี้ไว้...ก็พอ
2 มกราคม 2545 09:32 น. - comment id 28255
พี่เอ้ แต่งกลอนเพราะจัง
2 มกราคม 2545 18:07 น. - comment id 28356
เพราะดีน่ะ เราชอบ แต่มันงงอ่ะ???